Download pdf - Textualscholarship.nl

254 Het Wiesbadense handschrift folio 35rb-35vb
3348
3352
3356
3360
3364
3368
3372
3376
3380
vlien? Als of hi wilde segghen: niewerwaert. Hine sal niet moghen luscen,
ende vore ogen te comen es hem te swaer. Ay, hoe vele sijn dulre
menscen die hier om niet en pensen, ende al pensen sire omme, die
uter vreesen van desen vonnisse hare zonden niet en laten maer op
haer rijcheit ende op haer groetheit van stade verlaten, ende biden
weelden van haren lichame ende bider ghenoechten van haren zinnen
daer si in verbroken sijn, om den dach van harer doot niet en pensen,
hare salicheit te werkene niet en ghedencken, ende die gerechtichede
vanden vonnisse goeds niet en ontsien. Van dustane dullen menscen
sprect sente Bernaerd aldus: Wat sullen dan, dats in die wile vander
doet, helpen rijcheden, weelden ende eere die de mensce bi sinen tiden
in eerderike ghehadt heeft. Die rijcheden en sullenen niet lossen vander
doet, die weelden en sullenen niet lossen vanden wormen, no die
eere en sullenen niet lossen vanden stancke.
Hoe die hemel ende deerde, dat sijn die planeten entie elementen, na
den vonnisse sullen worden vernieut ende ghezuvert
Also Albertus seit, als dat uterste vonnisse sal sijn ghedaen ende die
zondare ute eerderike sal sijn gheweert ende inden afgront der hellen
sal sijn ghesteken, te meerre bliscap vanden ghebenendiden ende te
meerre pinen vanden vermalendiden, so sullen die hemele, dat sijn die
planeten entie sterren die onder den hemel sijn, haren loen van dat si
den mensche ghedient hebben, ontfaen van gode ende worden ver -
nieut, entie eerde, dat sijn die iiii elementen die boven der eerden sijn,
worden ghesuvert.
Hoe dit te verstane es, beide van planeten hoe si sullen worden vernieut
ende vanden elementen hoe si sullen worden ghesuvert, dat verclaert
wel die selve lerare Albertus, ende seit: Die hemele, dat sijn die
planeten entie sterren, dat en es anders niet dan dat si nemmermeere
sullen beroeren noch op gaen no onder gaen, ende dat si vele meer
claerheden ontfaen sullen. Also die Meester van Sentencien | seit ende
andre meesters: Die zonne, die mane entie planeten en sullen na dien
dach van dien vonnisse niet meer risen ende ondergaen, maer staen al
stille, also die prophete bescrijft Abacuc, in hare stede daer si ghescepen
waren van gode, dats de zonne int oesten entie mane int westen.
Ende dats daer om, also die meesters segghen, dat si dien vermalen -
diden die onder deerde sijn, in die tormente vander hellen niet beschi-
35va
B 3364/71 Also Albertus – ghesuvert] cf. CTV, lib. 7, cap. 20 – ed. p. 249 3372/7 Hoe – sullen] CTV, lib.
7, cap. 20 – ed. p. 250 3378/84 Die zonne – sullen] cf. Petr. Lomb., Sent., lib. 4, dist. 48, cap. 5 – ed. p.
547, nr. 279 3378/80 cf. Hab. 3:11
V 3348 niewerwaert: ‘nergens heen’ 3348/9 luscen (luusscen): ‘zich schuilhouden’, vooral Vlaams