Download pdf - Textualscholarship.nl

1924
1928
1932
1936
1940
1944
1948
1952
1956
5 Wech van salicheit 207
of in hare ghierichede of in hare weelden vanden lichame of in hare
ydelhede vander werelt wanen comen ten eweliken levene, daer god alleene
alle menscen, beide groet ende cleene, gheleert heeft den wech
van warachteger omoedicheden. Dese warachtege oetmoedicheit heet
onse heere omoedicheit van herten, want si niet alleene en leget inden
mont ende int spreken, no in cleeder no in abijt no in die gheselscap
van buiten, | maer in alle manieren ende eerst int herte. Want also in
dewangelie staet bescreven: Die goede mensce toget uut goeder herten
van buiten tgoede, entie quade mensce toget uut quader herten van
buiten tquade. Ende sente Bernaerd seit dat die warachtige omoedicheit
niet en wille vore die creatueren gherekent sijn oetmoedich, want
si soect alleene gode te genoeghene ende niet den creatueren.
Vijf teekene sijn dat die mensce oetmoedich is. Dierste es omoede -
ghe liede minnen [dats] ghelijc andren creatueren, also die wise man
seit: Si minnen hare ghelike. Dander es die eere entie prijs vander werelt
vlien, ghelijc dat Cristus vloe alsene tvolc coninc wilde hebben gemaect,
also in dewangelie staet bescreven. Terde is versmaetheit vriendelic
verdragen, ghelijc dat die apostelen gods daden – also Lucas
bescrijft –, die uten scaren vander wet vanden joden keerden met groter
bliscap om dat si werdich waren om den name van Jhesus ver smaet -
heit te dogene. Dat vierde es cleene ende nedere dienst niet ontseggen,
ghelijc datmen vint bescreven inden derden boec der Coninge van eender
vrouwen die was geheeten Abigail. Die welke, alse die coninc David
wilde nemen teenen wive, so sprac si aldus uut oetmoedicheden:
Siet hier uwe dienstwijf; dese si uwe dierne ende dese moghe dwaen
die voete van uwen knechten. Ende dat vijfte *teeken es* gheerne onderhorich
sijn ende doen minlike datmen hem beveelt van sinen oppersten,
ghelijc dat Cristus hem veromoedichde ende onderhorich was
den vader toter doet.
Dese oetmoedichede es van gode gheheeten ermoede van gheeste,
want ermoede van gheeste en es el niet, also Albertus seit, dan eene abstinencie,
dats eene afghesceedenheit vander minnen der werelt, dats
vander minnen der vleesceliker weelden, vander minnen van rijcheden
ende vanden prise van creatueren. Ende dese afghesceedenheit en es el
niet dan ermoede van wille, dats dat de mensce loechene sijns willen
B 1931/3 Mat. 12:35 1938 Sir. 13:19(15) 1939/40 Joh. 6:15 1941/2 cf. Luc. 6:22-23 1944/9 1 Sam.
25:40-41 1953/7 cf. CTV, lib. 5, cap. 48 – ed. p. 189
K 1937 minnen] B G 1479, dats add. W 1949 teeken es] B 1479, es een teken W
V 1937 minnen ghelijc andren creaturen: ‘hebben lief zoals andere schepselen’; ze beminnen namelijk hun
gelijke.
22ra