Download pdf - Textualscholarship.nl

1504
1508
1512
1516
1520
1524
1528
1532
5 Wech van salicheit 195
dere, also wel scijnt bi sente Marien Magdalenen, tote wien onse heere
sprac: Dijn ghelove heefti behouden ghemaect. Ende voert: Di sijn
vele zonden verlaten, om dat du vele hebs gemint.
Derdewerf, so sijn wi sculdich gode te minnene eenpaerlike of volstandelike,
dats met eender goeder consiencien, dats met eenre sekerer
hope dat wi in die minne gods volstaen selen. Want hope es sculdich
te wesene eenparich ende ghestadich, want si alleene es van goeden
dingen ende van toecomenden dingen. Also Albertus seit: Minne es
vorme van allen dogheden. Also sente Pauwels orcont: Minne maect
vore gode alle dinghen ontfanclijc ende lovelijc, also hi in vele manieren
proeft. Want also hi seget: Dat woert gods predeken, noch grote
ghelove hebben of vele almoesenen gheven of scerpe penitencie doen
en doghen den mensce niet, op dat hi dit niet en doet uter minnen
gods.
Minne doet den mensce vele goeds. Eerst minne doet dat god den
mensce sijn zonden vergheeft, also men vint van sente Marien Magdaleenen,
| ter welker ons heere sprac also vorseit es: Vele zonden sijn di
vergheven, om dat du vele hebs ghemint.
Anderwerf, minne voecht gode ane den mensce, also sente Jan be -
scrijft: Die in minnen woent, hi woent in gode ende god woent in hem.
Derdewerf, die minne maect den mensce werdich dat hi van gode
gemint si. Want die ghebenedide gods zone sprect in dewangelie: So
wie mi mint, hi es gemint van minen vader.
Dit sijn de teekene dat die mensce gode mint, ghelijc datmen sien
mach dat i mensce sinen vrient mint. Eerst, die mint, hi hoert gerne sinen
vrient dien hi mint. Aldus eest die gode mint, hi hoert gerne sine
woert, hi sprect gerne van hem, hi peist dicke om hem sonder vernoy.
Ende gerne dient hi hem, ende hi set sinen lichame ende sijn goet vore
hem. Hi ducht hem te verbelghene; es hi verbolghen, hi en rust niet
vore dat hine ghepaeit heeft. Hi es blide in sijn welvaren, hi es droeve
in sijn dogen, hi es blide als hine jeghenwoerdich heeft, hi es droeve als
hi van hem sceedt. Hi mint al dat sijn vrient mint, hi haet al dat hi haet.
Hi poegt om hem te ghenoegene, hi trect andre liede ane sijns vriens
minne. Die ghiften die hi van sinen vrient onfaen *heeft, die en veran-
18va
B 1503 Mat. 9:22 1503/4 Luc. 7:47 1509/10 Minne – dogheden] cf. CTV, lib. 5, cap. 26 – ed. p. 174
1510/1 cf. 1 Kor. 13:1-7 1512/5 cf. 1 Kor. 13:2-3 1518/9 Luc. 7:47 1521 1 Joh. 4:16 1523/4 Joh.
14:21 1525/37 Dit sijn – begert] cf. CTV, lib. 5, cap. 28 – ed. p. 176
K 1524 hi es gemint] W, die sal ghemint werden B G 1479 1535 heeft] B G 1479, hoeft W
V 1518 also vorseit es: cf. 1503/4