Download pdf - Textualscholarship.nl

156 Het Wiesbadense handschrift folio 6vb-7rb
472
476
480
484
488
492
aventueren, ende de [mensce] natuere vander aventueren es sulc, dat al
es so nu, of al regneert so nu, staphans so macht omme keeren. Ende
daer bi so es die avontuere gheteekent biden wiele dat lichtelijc omkeert,
als in dien al es die mensce nu sterc, scone, ghesont, rike, weeldich
of in hoghen stade, god maecht al om keeren die di ghe maect
heeft. Die hoverdege is gelijc der hinnen, want ghelijc dat de hinne vele
kakelt ende groet ghescal maect om i clein ey, also doet de hoverdege
om i clein goet dat hi doet. Hi beroemes hem vele ende wille daer of
seere gheprijst sijn; ja, dicwille hi wil goet heeten ende tgoede niet
doen. Du, mensche, kenne gode ende doe hem eere alleene die di al in
sinen handen heeft.
Hoverde heeft vii dochtren, also sente Gregorius seit, die seere ho -
ghelike beset sijn. Van elken te spreken sonderlinge ware te lanc ende
om dats iemen vernoyen mochte, so *latict.
/ondermarge, f. 6rb:/ Inobediencia
Contencio
Iactancia
de dochtren Ypocrisis van hoverden
Pertinacia
Discordia
Novitatum presumcio
Van nidicheden
Nijt, also sente Augustijn seit, es i seerichede in andre liede welvaren.
Dese nijt spruit uut hoverden. Want de hoverdeghe benijt alle menscen,
also vore gheseit staet. Nijt es een sonde die onverghevelijc es,
want het es zonde in den heilighen gheest, daer of dat ghescreven staet
in dewangelie: Die misdoet inden vader, dats verghevelijc; die misdoet
B 480/9 cf. Greg. Magn., Moralia, xxxi, xlv, 88 – ed. Adriaen, p. 1610, r. 23-24 491 Nijt – welvaren] cf.
Peraldus, Summa – ed. dl. 2, f. 162c 495/7 Mat. 12:32
K 469 de] B 1479, add. mensce W 482 latict] B, lanc W, var. 1479. W en B zeggen dat ze de bespreking
van de dochtren van hoverde achterwege zullen laten; toch nemen ze beide een schema van de ‘dochters
van hoogmoed’ in de ondermarge op. De druk 1479 noemt de dochters in de tekst, zonder verdere bespreking:
...die seere hoghelicke ghesedt zijn. De dochteren van hoverdicheden: inobediencia, contentio,
iactancia, ypocrisis, pertinacia, discordia, novitatum presumpcio. 483 Om twee redenen is het schema
op deze plaats in de tekst ingevoegd: ten eerste, omdat dit inhoudelijk de logische plaats is; ten tweede,
omdat 1479, die vermoedelijk een meer oorspronkelijke tekstgestalte biedt, de ‘dochters’ op deze plaats
opsomt. Deze redenering is ook geldig voor de navolgende gevallen waar de tekst van schema’s in de ondermarge
op de inhoudelijk juiste plaats in de kritische tekst is ingevoegd.
V 493 vore gheseit: cf. 446/9