REEKS OOR VRYHEID IN DIE GELOOF: PREEK 2 Skriflesing ...

Geloof wat tot liefdesdade oorgaan
Ons teksvers bevestig die basiese waarheid van die evangelie: “In Christus Jesus is dit nie van
belang of jy besny is of nie.” Hy het ons bevry van die verdienste van die wet! Tog beteken dit
nie dat die wet niks vir ons beteken nie. Jesus self sê dat Hy gekom het om die wet sy volle
betekenis te laat verkry (Mat 5:17). Die wet vorm deel van die nuwe werklikheid wat vir ons in
Christus oopgaan maar op ’n ander manier as in die ou bedeling waarna die Judaïste wou
terugkeer. Die besnydenis en die ander seremonies en rituele van die wet het hulle krag en
betekenis in Christus verloor. Dit het nie meer gelowige (Jood) van ongelowige (nie-Jood)
onderskei nie. In die nuwe bedeling is geloof die bepalende faktor eerder as eksterne
onderskeide. Die vryheid wat ware geloof bring, moet juis in die eksterne onderskeide na vore
kom – Paulus het nooit gelowiges gekritiseer wat wel besny was maar in die vryheid van
Christus geleef en ander laat leef het nie.
En tog geld die wet in sy wese nog steeds – dit is immers ook God se wet van liefde (Deut 6:5;
Lev 19:18; Mat 22:34-40) wat in Christus juis groter en meer intense gehoorsaamheid van ons
verg – nie net uiterlik nie maar ook innerlik, in ons harte en gedagtes. Ons geloof moet in
Christus deur die liefde tot dade oorgaan, sê ons teksvers. In ons vryheid van die verdienste van
die wet, moet ons uit dankbaarheid ons hele lewe op Christus en sy liefde rig, en dít teenoor
mekaar en ander mense uitleef. Dit is nie “werke van die wet” (Rom 3:27) wat jou redding voor
God moet verdien nie, maar eerder werke van geloof wat uiting van jou liefde vir God en jou
medemens is. Dit is aktiewe dankbaarheid, diens, aanbidding gedryf deur die liefde van God in
jou hart! So kom die vryheid in Christus prakties tot uiting in die vrug van die Gees (5:22-23):
liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelikheid, goedhartigheid, getrouheid, nederigheid en
selfbeheersing. As ek werklik in die vryheid van Christus leef, dink ek nooit aan verdienste nie
maar wel aan dankbare liefdesdiens. Dan soek ek nie vaste reëls nie maar laat my deur die
liefde lei om keuses te maak wat van my geloofsvryheid getuig. Dan het ek nie reëls nodig om
getrou en toegewyd te wees nie: ek is vry om in liefde te dien! Dan doen ek alles wat God van
my vra – in die kerk en daarbuite – sonder om vir ’n oomblik te dink wat ek daardeur verdien.
Opsomming
Beleef ons dieselfde krisis as die gemeentes in Galasië? Ek dink so, broers en susters. Christus
het ons vrygemaak om werklik vry te wees, maar ons sukkel om ons vryheid uit te leef. Ons
4