€ 5,- - Gemeente Schiedam

Stadhuisplein’. Het is vooral de haarzuiver getroffen
sfeer, de extra geladenheid door het gebrek aan kleur
die de fotografie van toen zo interessant maakt. Met
de ogen van nu kijk je in de werkelijk van toen. In het
geval van Jan Schaper in de Rotterdamse kopie van het
Parijse existentialisme van Sartre op op muziek van
Miles Davis, met Cas Oorthuys in de hongerogen van
Den Haag in de winter van 1944-1945.
Jan Schaper werkte in Schiedam samen zowel de nu
78-jarige Hans Visser en de in 2004 overleden Robert
Collette. Beiden fotografeerden tot het begin van
de jaren 1970 voor het maandblad ‘De Schiedamse
Gemeenschap’. Hun werk is in kwaliteit en visie
een tijdsbeeld. In Vlaardingen kreeg dit beeld in
zekere zin een pendant in de foto’s van de voormalig
wethouder H.K. van Minnen. De complete collecties
van Visser, Collette en Van Minnen bevinden zich
in het Gemeentearchief Schiedam en Stadsarchief
Vlaardingen.
Aad Wagenaar, van 1964 tot 1969 eindredacteur van
de Schiedamse Gemeenschap, herinnert zich bijna
veertig jaar na dato nog met smaak hoe het werken
met Hans Visser en Robert Collette in de praktijk
uitpakte. Met diens aanstelling sloeg de Schiedamse
Gemeenschap een weg in die het blad tot op de dag
van vandaag tot een belangrijke bron voor plaatselijke
geschiedschrijving maakt. Wagenaar, zelf een gedreven
en bekwaam journalist, stelde hoge eisen aan de
medewerkers en de fotografie. Babbelrubrieken als
‘Wietje Kwetter’ en ‘Van Dam tot Dam’ ruimde hij
rigoureus op. In de plaats daarvan kwamen diepte-
HANS VISSER:
DE SFEER
interviews. Bij die humor vertelt hij hoe hij bij die
aanpak gesteund werd door Hans Visser, die nog meer
pretenties had dan Wagenaar zelf. Om de eindredacteur
te overtuigen, had Vissers altoos stapels foto’s bij zich
die hij elders in Europa had gemaakt en bladen die hem
als voorbeeld diende.
Visser wist in zijn fotografie als weinig anderen een
sfeer te treffen die de foto’s uit tilde boven niveau van
de tot dan gewone doorsnee-illustratie bij het artikel.
Visser vertelde in z’n foto’s een eigen verhaal, ongeacht
of hij het werk versloeg van de beveiligingsdienst in
de toen nog druk bezochte Schiedamse zeehavens, de
romantiek van de Oude Sluis of de bijeenkomsten van
bejaarden rond het biljart in de rokerige zaal van de
bejaardensociëteit achter het Blauwhuis. Het werken
met Hans Visser was lang niet altijd even gemakkelijk,
herinnert Wagenaars opvolger Hans van der Sloot
zich, hoewel daardoor soms des te vermakelijker. Bijna
vanzelfsprekend werd Hans Visser in 1966 gevraagd om
het laatste ‘staatsieportret’ te maken van de scheidende
Musis 16