€ 5,- - Gemeente Schiedam

‘Waarom’ vroeg volgens zeggen Musisredacteur Rikkert
Wijk zich in één der laatste vergaderingen hardop af,
‘worden tegenwoordig niet meer zulke indringende
foto’s gemaakt als pakweg vijftig jaar geleden?’. Hij
stelde zichzelf en de anderen die vraag bij het zien van
Hans Vissers foto van het verzetsmonument van Van
Luijn onder de kritische blikken van twee passerende
oudere vrouwen in de Musis van mei 2012.
Helemaal gelijk had Wijk echter niet. Ook de portret- en
parlementaire fotografie van Vincent Mentzel uit de
jaren 1980 en ’90 levert – bij voorkeur in zwart-wit –
treffende beelden op, evenals de voetbalfoto’s waarmee
Robert Colette in de jaren 1980 zijn zilveren camera
won, of de huidige foto’s van Hans Visser.
Beide laatsten fotografeerden hun Schiedam in de jaren
1960, voordat Visser zich definitief in Italië vestigde en
Robert Collette een grote toekomst tegemoet ging als
de onbetwiste voetbalfotograaf van Nederland.
Met name Hans Visser liet zich in zijn ‘Schiedamse tijd’
inspireren door de grote fotografen van Magnum en
het Amerikaanse Life. Beiden werkten ook voor het
maandblad van de Schiedamse Gemeenschap en nog
altijd bezitten hun foto’s voor dat blad een actualiteit
waarop de tijd geen vat heeft gekregen.
De fotografie uit de jaren 1950 tot en met 1970 mag
zich verheugen in een toenemende belangstelling
van een groot publiek. Daarin had Rikkert Wijk zeker
gelijk. Met nostalgie heeft dit weinig te maken. Want
slechts een deel van de kijkers van nu en kopers
15 Musis
NOG PAS
GISTEREN
tekst: Wim Henkes
foto’s: Robert Collette, H.K. van Minnen en
Hans Visser
van de talrijke fotoboeken van beroemde zwartwitfotografen
die momenteel het licht zien, zullen
de beelden van bijvoorbeeld Henry Cartier Bresson,
David Seymour, Robert Capa of de Nederlanders Cas
Oorthuys, Ed van der Elsken en Johan van der Keuken
kunnen verbinden met persoonlijke herinneringen
aan de tijd waarin hun foto’s verschenen. Dat gold
zeker ook voor de tentoonstelling ‘Gebeurde in
Rotterdam’ waarmee Fotogalerie Cokkie Snoei in
2004 een serie foto’s van Jan Schaper presenteerde.
Deze fotoserie was vervaardigd tussen 1952 en 1955
en toonde de jeugd van de havenstad in tijdens de
eerste jaren van de wederopbouw en in een stad
die aan de jeugd nauwelijks een mogelijkheid tot
vermaak bood.. Niettemin trok de tentoonstelling
vooral een jong publiek dat, zoals ik, slechts uit de
krant van vroeger weet van ‘de Turk’, ‘de Mandril’ ,
Ansje van Brandenburghs ‘’t Roefje’ of ‘Rutecks op het