04.05.2013 Views

Shavuot Verlowingsverbond - Nuwelied Bediening

Shavuot Verlowingsverbond - Nuwelied Bediening

Shavuot Verlowingsverbond - Nuwelied Bediening

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

SHàVUOT<br />

DIE VERLOWINGSVERBOND<br />

deur<br />

Ina van Niekerk<br />

Israel is ‘n Koninklike Priesterdom. Dit is net moontlik as Israel op een of ander wyse aan die<br />

Koning, JHWH (wat ook Jeshua is), verbind kan word. Diè verbintenis is ‘n liefdesverhouding.<br />

Abraham was die een met wie JHWH as individu en as voorvader van Israel, heel eerste ‘n<br />

verbond mee gesluit het. “Verbond” is die selfstandige naamwoord van die werkwoord<br />

“verbind”.<br />

JHWH is die Elohiem van Abraham, Isak en Jakob. So word Hy telkens beskryf as daar ‘n<br />

belangrike aankondiging in die Skrif gemaak word ten op sigte van die volk, omdat Hy met ‘n<br />

verbond verbind is aan Abraham, Isak en Jakob.<br />

Wanneer ‘n paartjie verloof raak, word hulle ook aan mekaar verbind. Hedendaags geskied dit<br />

gewoonlik met ‘n ring as simbool van die verbintenis. ‘n Verlowing is dus ‘n verbond.<br />

‘n Verbond is o.a. gesluit deur die offer van ‘n vetgemaakte dier wat uitgesoek word. Dit is dan<br />

in twee gesny en die partye wat die verbond met mekaar sluit, het dan deur die stukke beweeg<br />

soos dit beskryf word in Genesis 15. As een party nie die gronde (dit waarop ooreengekom is)<br />

van die verbond hou nie, dan mag die ander party dieselfde aan hom doen (om hom dood te<br />

maak soos die diere van die offerhande). Vergelyk Gen. 15:10, 17 en Jer. 34:18 – 20. Daar is ‘n<br />

goeie boek hieroor geskrywe, naamlik: “The miracle of the scarlet thread” deur Richard<br />

Booker. Dit is ook in Afrikaans vertaal as “Die Bloedverbond”.<br />

In hebreeus is verbond: תי ִרְבּ (beriet), Strongs 1285. Dit kom vanaf ‘n wortelwoord, ה ָרָבּ (bara)<br />

(Strongs 1262). Dit beteken: “to select, also to feed, choose, (cause to) eat, manifest, (give)<br />

meat”.<br />

Bara (ה ָרָבּ), is weer verwant aan die woord ‘bar’ (רָבּ) (Strongs 1250), wat “graan” beteken. Dus,<br />

die graan wat die dier eet, maak hom vet vir ‘n uitgesoekte offerande. Maar hierdie woord<br />

‘bara’ het ook ‘n hele klompie ander verwante woorde, wat elkeen ‘n positiewe betekenis het<br />

naamlik “cleanse, blossom, flee, produce, loosen, free, open” (p.31 van “Etymological<br />

Dictionary of Biblical Hebrew” deur Matityahu Clark).<br />

Dit dui op lewe, herstel en reiniging. ‘n Verbond het dus ‘n positiewe doel, naamlik die behoud,<br />

herstel en vooruitgang van die verbondsgenote, veral van die swakker een van die twee wat die<br />

verbond sluit. Hy sluit reeds die verbond omdat hy nie in staat is om alleen te bly staan teen<br />

die aanslae nie.<br />

Die hebreeuse woord ‘bar’ kan egter ook ‘seun’ beteken. Dit maak soveel sin. Hy is nou die<br />

Slagoffer van die verbondsritueel. Hy is “vet” deur die “graan” van die Woord, omdat Hy die<br />

1


Woord ìs. Die Seun רָבּ (bar), sluit met ons ‘n verbond, תי ִ רְבּ (beriet). Met ander woorde: Die<br />

Seun (Jeshua) verbind ons aan Hom deur as Bruidegom Homself te verloof aan die Bruid.<br />

Die betekenis van elke individuele antieke hebreeuse letter, vertel ook die hele verhaal van die<br />

Bloedverbond van Jehsua. In hierdie geval van תי ִרְבּ (beriet) skets dit JHWH wat met ons ‘n<br />

verbond kom sluit het deur die Messias Jeshua wat vir ons deurboor is. Hier volg die<br />

verduideliking volgens die antieke hebreeuse letters:<br />

1. Bet (בּ) = skets ‘n koning (ר) op ‘n troon (_) wat toesien oor sy koninkryk (huis) net soos<br />

wat die hoof van die huis toesig hou oor sy huishouding. (Bet se algemene betekenis is<br />

“huis”, maar die hoof van die huis, mààk die huis)<br />

2. Resh (ר) = skets die agterkant van ‘n mens se kop. As dit vergelyk word met Bet wat<br />

hierbo genoem is, ontbreek die basis (_), wat dui op die troon. Dit beeld uit<br />

dat die koning of hoof van die huis sy troon (posisie van outoriteit) verlaat<br />

het.<br />

3. Jod (י) = skets ‘n oop hand wat afreik (soos wanneer ‘n geskenk gegee word).<br />

4. Tav (ת) = skets in die ou antieke hebreeus ‘n kruis (X). Dis die laaste letter van die alefbet en<br />

dui dus op die voltrekking van die verbond op die kruis deur Jeshua.<br />

Dus: JHWH as ‘n magtige Koning, het Sy troon verlaat om ‘n mens te word, om deur Sy eie<br />

deurboorde hand ‘n verbond te kom sluit met die mens.<br />

Fil. 2:6 – 8 “Hy, wat in die gestalte van Elohiem was, het dit geen roof geag om aan Elohiem gelyk te<br />

wees nie,<br />

Maar het Homself ontledig deur die gestalte van ‘n dienskneg aan te neem en aan die mense gelyk<br />

geword;<br />

en in gedaante gevind as ‘n mens, het Hy Homself verneder deur gehoorsaam te word tot die dood toe,<br />

ja, die dood van die kruis.”<br />

Ook Sy naam, הוהי (JHWH), se antieke prentjieskrif beeld uit dat Hy vir ons versoening gedoen het.<br />

Onthou dat dit van regs na links gelees word.<br />

י = Hand<br />

ה = Openbaar<br />

ו = Spyker (nail)<br />

ה = Openbaar<br />

Dit lees as: Die Openbaring van die Deurboorde Hand. In Engels: The Revelation of the Nailed Hand.<br />

Tydens die verbond wat JHWH met Abraham gesluit het, is Abraham aan die slaap gemaak en<br />

hy het nie soos dit hoort, saam met JHWH deur die geslagte diere geloop nie, want hy sou nie<br />

2


dieselfde vir JHWH kon doen, as wat JHWH vir hom sou kon doen nie. JHWH het Abraham se<br />

deel van die verbond, ook op Homself geneem (Gen. 15).<br />

Abraham as voorbeeld in die geskiedenis<br />

Abraham was Israel se eerste voorvader. Wat met die vaders gebeur, gebeur met die nageslag.<br />

Hy was dus die voorloper in die geskiedenis. Mens kan sê dat die volk nog in sy lendene was, as<br />

oupa van Jakob. Hy was dus oupagrootjie van die 12 seuns van Jakob wat later die 12 stamme<br />

van Israel sou vorm.<br />

“History is prophecy”. Dit wat met Abram en Sarai gebeur het, het ook met die volk gebeur en<br />

dit gebeur ook met ons as geestelike Israel (wat eintlik Efraim, die tien verlore stamme is, wat<br />

aan die einde met Juda, wat fisiese Israel is, sal verenig). Eers Abraham, dan Jakob (Israel) en<br />

uiteindelik ons as gelowiges in Jeshua. Kom ons kyk na die patroon.<br />

1. Abraham het self die eerste spore van die geskiedenis neergelê toe hy die eerste een<br />

was om na Egipte te gaan, nadat daar hongersnood in die land uitgebreek het. Hy is die<br />

grootvader van die volk Israel.<br />

Gen. 12:10 “En daar was hongersnood in die land, sodat Abram na Egipte afgetrek het<br />

om daar as vreemdeling te vertoef; want die hongersnood was swaar in die land.”<br />

Net soos met die volk Israel se verlossing uit Egipte, het JHWH Farao se paleis ook<br />

besoek met groot plae omdat Farao vir Sarai na sy paleis geneem het (Gen. 12:11 –<br />

20).<br />

Gen. 12: 17 “Maar JHWH het Farao en sy huis met groot plae besoek ter wille van<br />

Sarai, die vrou van Abram.”<br />

Dit was nà al daardie gebeure, ook nà Abram se wedervaringe met Lot en nàdat<br />

Melgisèdek met hom ontmoet het, dat JHWH met Abram die verbond gesluit het<br />

Genesis 15.<br />

2. Jakob, wie se naam verander is na Israel (Gen. 32:28), het sy seuns na Egipte gestuur<br />

om kos te koop, omdat daar weer hongersnood was, net soos met Abraham gebeur het<br />

(Gen. 41:57, Gen. 42:1 – 3). Dit het meegebring dat Jakob op die ou einde sak en pak na<br />

Egipte getrek het om te kan oorleef, net soos wat sy voorvader Abraham gedoen het.<br />

Gen. 46:1 – 7 “En Israel het weggetrek met alles wat aan hom behoort het, en in Bersèba<br />

gekom; en hy het offerandes gebring aan die Elohiem van sy vader Isak.<br />

En Elohiem het tot Israel gespreek in naggesigte en gesê: Jakob, Jakob! En hy antwoord: Hier<br />

is ek!<br />

3


Toe sê Hy: Ek is Elohiem, die Elohiem van jou vader. Moenie bevrees wees om na Egipte af te<br />

trek nie, want EK sal jou daar ‘n groot nasie maak.<br />

Ek sal saam met jou aftrek na Egipte, en Ek sal jou gewis ook weer laat optrek; en Josef sal jou<br />

oë toedruk.<br />

Daarna het Jakob weggetrek van Bersèba af. En die seuns van Israel het hulle vader Jakob met<br />

hulle kinders en hulle vroue op die waens gelaai wat Farao gestuur het om hom te vervoer.<br />

En hulle het hul vee en besittings geneem wat hulle in die land Kanaän verwerf het, en in Egipte<br />

gekom, Jakob en sy hele geslag saam met hom.”<br />

JHWH het Jakob belowe dat hy hom weer sal laat optrek uit Egipte. Die volk, as nageslag van<br />

Jakob, het daardie belofte geërf. JHWH laat die volk optrek uit Egipte en vervul sodoende<br />

daardie belofte. Maar ons is ook erfgename van daardie belofte. Ons is ook slawe in Egipte en<br />

roep na ‘n Verlosser!<br />

3. Ons, as geestelike Israel (Efraim), het ook weens gebrek aan die Torah (dis<br />

hongersnood), in Egipte beland. Ons moet ook verlos word uit Egipte.<br />

Elke keer as ‘n persoon Jeshua aanneem as die Messias en as sy eie Verlosser, ervaar hy<br />

‘n geestelike pesag. Hy moet dan Egipte (die sisteem en die goddeloosheid van die<br />

wêreld) verlaat en net vertrou op die Messias, die Lam van Elohiem. Hy moet Jeshua<br />

toelaat om die deurpos van sy hart te wees.<br />

Soos ons dan as gelowiges poog om ‘n afgesonderde lewe te lei voor JHWH, ondervind<br />

ons die Fees van die Ongesuurde Brode. Net soos wat Jeshua uit die dood uit opgestaan<br />

het, is ons ou lewenswandel vir ons “dood”. Ons het dit agter gelaat en ondervind nou<br />

die nuwe lewe in die Messias.<br />

Daarna stort Hy Sy Gees oor ons uit, soos Hy dit gedoen het met die Handelinge<br />

gemeente. Dit bring mee dat Hy Sy weë en Sy Woord progressief aan ons openbaar op<br />

‘n dieper vlak. Dit is Shàvuot. Hy gee ons Sy Gees as ‘n pand, soos ‘n ring sou wees.<br />

2 Kor. 5:5 “Maar Hy wat ons juis hiervoor toebrei het, is Elohiem, wat ons ook die Gees<br />

as onderpand gegee het.”<br />

Dis kortliks hoe elke weergeborene in die profetiese spore loop wat Abraham en die<br />

volk Israel getrap het.<br />

Die volk Israel as Bruid<br />

Nou gaan ons bietjie nader kyk en sien hoedat JHWH vir Israel uitlei uit Egipte om ook ‘n<br />

verbond met haar te sluit, soos Hy met Abraham gedoen het. Die verbond met die volk is egter<br />

‘n huweliksverbond en Israel is die bruid.<br />

4


Die hele verhaal van die volk Israel is ‘n simbool van die verhouding tussen die Bruidegom en<br />

die Bruid. Die Bruid se identiteit is in die volk Israel. Die hele Woord is ‘n liefdesbrief van die<br />

Bruidegom aan die Bruid. Al die feeste is spesifieke stappe in die verhouding, vanaf die<br />

verlowing tot en met die voltrekking van die huwelik. Dit toon vir ons as die Bruid, hoe om in<br />

die realms van die Koninkryk te wandel.<br />

‘n Bybelse troue het drie stadiums, naamlik: die verlowing, die troue en die viering daarvan.<br />

Natuurlik moet die Bruid heel eerste ook “gekies” word. Die feeste volg ook hierdie patroon.<br />

Die feeste word “opvoerings” genoem. Die feeste is daar gestel vir die Bruid sodat sy<br />

voorbereid en gereed sal wees vir haar huweliksdag.<br />

Pesag (Paasfees) is die “kies” van die Bruid.<br />

Shàvuot (Pinkster) is die verlowing van die Bruid.<br />

Jom Kippoer (Groot Versoendag) is die Huweliksdag.<br />

Sukkot (Fees van Tabernakels) is die viering van die troue wat ook genoem word: “die<br />

Bruilofsmaal”.<br />

Die feeste is tekens en simbole vir die Bruid, soos ‘n padkaart. Dit dui die regte weg aan na die<br />

dag van die voltrekking van die huwelik, die troudag.<br />

Die Bruid is gekies met Pesag, dan volg die 50 dae waarin die Omer getel word waartydens die<br />

Bruid gereed gemaak word vir die verlowing. Shàvuot is die Verlowing. Dit het by Sinai<br />

plaasgevind met die ontvang van die Torah (wet). Die Torah is die Huwelikskontrak of Ketuba.<br />

Dis die Verbondsooreenkoms. Die verlowing is eintlik alreeds ‘n wettige huwelik, maar wel<br />

sonder om saam te woon. Die saamwoon sal eers realiseer op die troudag. Shàvuot het sy<br />

geestelike kant in die Brit Chadasha (N.T.) as die “uitstorting van die Gees” met Pinkster.<br />

Deur die feeste op ‘n geestelike wyse te herdenk, sal die Bruid nie haar verlowing mis nie en sy<br />

sal gereed wees vir die voorbereidings vir haar Huweliksdag (Matt. 25:1 – 13, Matt. 22:1 – 14,<br />

Luk. 14:15 – 24).<br />

Israel se liefdesverhaal<br />

Israel is gebore in Kanaän, maar is gewerp in Egipte waar dit skyn asof niemand omgegee het<br />

nie. Tog is JHWH se verhouding met Israel ‘n hele liefdesverhaal. Toe JHWH by Israel verby<br />

gegaan het (passed over) met Pesag (Passover), het Israel nog in die besoedeling van Egipte se<br />

immoraliteit en afgodery gelewe. JHWH het lewe aan hierdie uitgekose bruid van Hom<br />

verklaar. In Egipte het Israel as jong meisietjie opgegroei tot ‘n volwasse vrou. Sy was nou<br />

gereed om as Bruid geneem te word. By Sinai het JHWH haar naaktheid bedek deur met haar<br />

in ‘n huweliksverbond te tree. Hy het haar daarna gewas met die Torah en haar versier met<br />

juwele.<br />

Eseg. 16:1 – 12 “Verder het die woord van JHWH tot my gekom en gesê:<br />

5


Mensekind, maak aan Jerusalem sy gruwels bekend<br />

en sê: So spreek die Meester JHWH tot Jerusalem: Jou afkoms en jou geboorte is uit die land<br />

van die Kanaäniete; jou vader was ‘n Amoriet en jou moeder ‘n Hetitiese vrou.<br />

En wat jou geboorte aangaan – die dag toe jy gebore is, is jou nawelstring nie afgesny nie; en jy<br />

is nie met water gewas om jou te reinig nie; ook is jy nie met sout ingevrywe nie of in doeke<br />

toegedraai nie.<br />

Geen oog het medelye met jou gehad om vir jou een van hierdie dinge te doen, om vir jou<br />

jammer te wees nie; maar jy is op die oop veld gegooi uit afsku vir jou lewe, die dag toe jy<br />

gebore is.<br />

En Ek het by jou verbygegaan en jou sien spartel in jou bloed; toe het Ek vir jou gesê in jou<br />

bloed: Leef!<br />

Ontelbaar, soos die uitspruitsels van die veld, het Ek jou gemaak! En jy het gegroei en groot<br />

geword en die hoogste bloei bereik; jou borste het styf geword, en jou hare het gegroei, maar<br />

jy was naak en bloot.<br />

En Ek het by jou verbygegaan en jou gesien, en kyk, jou tyd was die tyd van liefde. Toe het Ek<br />

my vleuel oor jou uitgesprei en jou naaktheid toegedek. Ja, Ek het vir jou gesweer en met jou<br />

‘n verbond aangegaan, spreek die Meester JHWH, en jy het myne geword.<br />

Daarop het Ek jou met water gewas en jou bloed van jou afgespoel en jou met olie gesalf.<br />

Ook het Ek jou beklee met veelkleurige klere en vir jou skoene van robbevel gemaak, en Ek het<br />

jou gehul in fyn linne en jou oordek met sy.<br />

Verder het Ek jou met sierade versier en armbande aan jou hande gesit en ‘n ketting om jou<br />

hals.<br />

En Ek het ‘n ring aan jou neus gesit en oorringe aan jou ore en ‘n pragtige kroon op hou hoof.”<br />

Israel was nou ‘n volwasse vrou in Egipte. Sy lei swaar onder die Egiptenare en sy roep uit in<br />

haar smarte. JHWH begin haar nou die hof te maak daar waar sy in slawerny sit. Ek haal aan<br />

uit Sy liefdesbrief vir haar:<br />

Ex. 3:7 – 8 “En JHWH het gesê: Ek het duidelik gesien die ellende van my volk wat in Egipte is;<br />

en Ek het hulle jammerklagte oor hulle drywers gehoor, ja, Ek ken hulle smarte.”<br />

Ex. 6:5 – 7 “Daarom, sê aan die kinders van Israel: Ek is JHWH, en Ek sal julle onder die harde<br />

arbeid van die Egiptenaars uitlei en julle red uit hulle slawerny, en Ek sal julle verlos deur ‘n<br />

uitgestrekte arm en deur groot strafgerigte;<br />

en Ek sal julle as my volk aanneem en vir julle ‘n Elohiem wees. En julle sal erken dat Ek JHWH<br />

julle Elohiem is wat julle uitlei onder die harde arbeid van die Egiptenaars uit.<br />

En Ek sal julle bring in die land waaromtrent Ek my hand opgehef het, om dit aan Abraham, aan<br />

Isak en aan Jakob te gee; en Ek sal dit aan julle as ‘n besitting gee, Ek, JHWH.”<br />

In die volgende paar hoostukke sien ons hoe JHWH as Israel se Beminde Homself bewys aan<br />

haar, soos ‘n Bruidegom vir sy voornemende Bruid sal wys hoe lief hy haar het as hy haar die<br />

hof maak. Hy bring al die plae oor Egipte terwyl Hy haar daarteen beskerm. Hy is besig om<br />

haar vertroue te wen. Uiteindelik verlos Hy sy Geliefde uit haar kettings in Egipte met ‘n<br />

uitgestrekte hand en Hy bring haar na Homself toe. Hy bring haar na Sinai en Hy maak haar<br />

6


ordentlik die hof. Hy vra haar letterlik om met Hom ‘n verbintenis aan te gaan, net soos wat ‘n<br />

man ‘n meisie sou vra om sy vrou te word.<br />

Ex. 19:4 – 6 “Julle het self gesien wat Ek aan die Egiptenaars gedoen het, en dat Ek julle op<br />

arensvlerke gedra en julle na My toe gebring het.<br />

As julle dan nou terdeë na my stem luister en my verbond hou, sal julle my eiendom uit al die<br />

volke wees, want die hele aarde is myne.<br />

En jùlle sal vir My ‘n koninkryk van priesters en ‘n afgesonderde nasie wees. Dit is die woorde<br />

wat jy aan die kinders van Israel moet meedeel.”<br />

Soos ‘n blosende meisie wat “ja” sê op ‘n huweliksaansoek sê die hele Israel eenparig in Ex. 19:8<br />

“I do”, of liewer “we will do”.<br />

“Toe antwoord die hele volk eenparig en sê: Alles wat JHWH gespreek het, sal ons doen. En<br />

Moses het die woorde van die volk aan JHWH oorgebring.”<br />

Nou is hulle vry en kan keuses vir hulleself maak. In Egipte kon hulle nie keuses maak nie want<br />

hulle moes as slawe net ander se keuses uitvoer. Hy het hulle nie in Egipte laat kies nie, want<br />

dan sou dit amper soos ‘n dreigement gewees het: “dien My of julle sterf in Egipte”. So het<br />

Rebekka ook ‘n keuse gemaak toe sy gesê het dat sy saam met Eliëser sal gaan om met Isak te<br />

trou.<br />

Ons leer hier dat ‘n bruid haar vrywillig aan haar bruidegom moet verbind, nie uit dwang nie.<br />

Wanneer Israel dus hier vrywillig “ja” sê aanvaar sy JHWH se huweliksaanbod vrywillig.<br />

Ons moet verstaan dat ‘n verlowing net soveel gewig gedra het as ‘n huwelik. Die vrou is dan<br />

reeds gereken as ‘n getroude vrou wat aan haar man verbind is. Om dit te verbreek, was so<br />

goed soos egbreuk (Deut. 22:23 – 24).<br />

Na al hierdie gebeure, is ons nou getuies van die voorbereidings vir ‘n troue. Ons sal alles beter<br />

kan verstaan uit die oogpunt van ‘n Joodse huwelik.<br />

Joodse huwelik<br />

In die Joodse tradisie word die huwelik as ‘n “heilige” daad gesien omdat dit uitloop in die<br />

skepping van nuwe lewe wanneer daar kinders gebore word.<br />

In die antieke tye was die huwelikskontrak (ketuba) gegee tydens die verlowing. Dis dan<br />

hardop voorgelees sodat die gaste getuies kon wees van die paartjie se verbond van liefde. Dit<br />

was ‘n wettige dokument wat die regte en die verpligtinge van die man voorhou ten opsigte van<br />

die bruid. Hedendaags word die bruid se verpligtinge ook daarin vermeld.<br />

7


Daar word geglo dat ‘n huwelik die ingang na die Paradys verteenwoordig. Om dit te<br />

demonstreer, vind die huwelik plaas onder ‘n “chuppa”. Dit is ‘n versierde afdakkie wat die<br />

skoonheid van die paradys simboliseer en dus ook die skoonheid van die huwelik. Die “chuppa”<br />

word dikwels deur ‘n gebedsmantel (tallit) bedek, wat dan ‘n simbool is van JHWH se<br />

beskermende liefde wat die paartjie oordek. Daar word geglo dat alle vorige sondes van die<br />

bruid en bruidegom vergewe word op hulle troudag.<br />

In die antieke tyd sou die bruidegom en sy gevolg by die bruid se huis opdaag op die troudag.<br />

Die bruid sal vooraf deur ‘n rituele bad gaan (mikveh) om haarself te reining. Sy sal dan haar<br />

trourok aantrek en gesluier wees. Sy sal nie in staat wees om die bruidegom “te sien” totdat<br />

die seremonie plaasvind nie. Haar gevolg lei haar dan na die troue terwyl hulle lampe dra<br />

omdat lampe die simbool van reinheid is. Die hele gemeenskap sal dan die troue bywoon.<br />

‘n Ortodokse troue begin eers wanneer die gaste uitroep: “Geseënd is hy wat kom”. Die<br />

bruidegom sal dan inkom en sy plek inneem onder die “chuppa”. Die bruid volg en sirkel dan<br />

sewe maal om die bruidegom. Dit simboliseer haar reis deur die hemele na die sewende<br />

hemel, wat geglo word dat dit die hoogste vlak is wat deur ‘n mens bereik kan word. Dit dui<br />

ook op die feit dat sy ‘n lewenslange verbintenis hier maak met haar bruidegom. Daarna neem<br />

sy haar plek in aan haar man se regterkant, onder die “chuppa” in die “paradys”.<br />

Die trou-seremonie bestaan uit twee dele, naamlik die verlowing (erusin) en die<br />

huweliksbeloftes (nisuin). Tydens die eerste deel drink beide die bruidegom en die bruid uit ‘n<br />

beker wyn om albei se instemming tot die huwelik uit te beeld. ‘n Ring word dan aan die bruid<br />

gegee en dit is ‘n simbool van die koopprys van die bruid. Die eertydse trouformulier word dan<br />

geresiteer, naamlik: “Kyk, jy is afgesonder vir my deur hierdie ring, volgens die Wet van Moses<br />

en van Israel.” Die huwelik was nou gewettig.<br />

In antieke tye het die verlowing ‘n jaar voor die huweliksbeloftes plaasgevind (vir ‘n maagd).<br />

Die bruidegom kon dan sy bruid kom neem en die huwelik voltrek nàdat hy ‘n geskikte huis<br />

gebou het waarin die paartjie kon bly. Daarnà kon die “nisuin”, die huwelik, plaasvind. Dit het<br />

‘n aanvang geneem met die openbare voorlesing van die ketuba en geëindig met die bruid en<br />

bruidegom wat gesamentlik drink uit ‘n beker wyn. Die Bruidegom en Bruid sal dan daarna die<br />

huwelik voltrek tydens ‘n intieme omgang met mekaar.<br />

Om op te som: ‘n Kontrak word gemaak, iets kosbaars word uitgeruil en dan is daar intieme<br />

omgang.<br />

By die berg Sinai<br />

Hier by Sinai vind die eerste fase van die huwelik plaas. Hulle moes hulle nou voorberei om<br />

JHWH te ontmoet in liggaam, siel en gees.<br />

8


Ex. 19:10 – 11 “Verder het JHWH aan Moses gesê: Gaan na die volk en sonder hulle af vandag<br />

en môre, en laat hulle hul klere was<br />

en hulle gereed hou teen die derde dag. Want op die derde dag sal JHWH voor die oë van die<br />

hele volk op die berg Sinai afdaal.”<br />

Ex. 19:14 “Toe het Moses van die berg af na die volk gegaan en die volk afgesonder, en hulle<br />

het hulle klere gewas.”<br />

Die Bruilof in Kana in Joh. 2:1 – 10, het ook plaasgevind op die derde dag. Dit was histories en<br />

profeties. Histories was dit volgens hierdie gebeure by Sinai en profeties het dit betrekking op<br />

Jeshua se wederkoms.<br />

Joodse huwelike word ook dikwels op die derde dag van die week gehou, naamlik ‘n Dinsdag,<br />

omdat JHWH tydens die skepping op die derde dag twee keer gesê het “dat dit goed was”<br />

(Gen. 1:10 en 12). Hulle glo natuurlik nie op hierdie stadium in Jeshua as Messias nie en weet<br />

nie eens dat hulle profesie uitbeeld nie.<br />

Joh. 2:1 “En op die derde dag was daar ‘n bruilof te Kana in Galilèa, en die moeder van Jeshua<br />

was daar.”<br />

Johannes het waarskynlik hier gesinspeel op ‘n toekomstige “derde dag” wanneer daar ‘n<br />

profetiese troue tussen die Bruid Israel en die Bruidegom Jeshua sou plaasvind. Skrif verklaar<br />

dat by JHWH ‘n duisend jaar soos ‘n dag is en ‘n dag soos ‘n duisend jaar is (2 Pet. 3:8). Die<br />

derde dag sal dus profeties spreek van die derde millennium sedert Jeshua se geboorte. Hosea<br />

verklaar in Hosea 6:2:<br />

“Hy sal ons nà twee dae lewend maak, op die derde dag ons laat opstaan, sodat ons voor sy<br />

aangesig kan lewe.”<br />

Ons is al so te sê, by die derde dag (derde millennium) vanaf Jeshua se eerste koms. Die bruilof<br />

is op hande. Ons moet gereed wees!<br />

Terug by die volk en Sinai, sien ons die seremonie van die Bruidegom onder die “chuppah”.<br />

Ex. 19:16 “En op die derde dag toe dit môre word, was daar donderslae en blitse en ‘n swaar<br />

wolk op die berg en die geluid van ‘n baie sterk basuin, sodat die hele volk wat in die laer was,<br />

gebeef het.”<br />

Ex. 19:18, 20 “En die hele berg Sinai het gerook, omdat JHWH in ‘n vuur daarop neergedaal het.<br />

En sy rook het opgetrek soos die rook van ‘n oond, en die hele berg het vreeslik gebewe.<br />

Terwyl JHWH op die berg Sinai neerdaal, op die top van die berg, het JHWH Moses na die top<br />

van die berg geroep, en Moses het opgeklim.”<br />

9


Die Bruid het die “chuppa” genader. Die volk het gaan staan by die voet van die berg. Die berg<br />

het soos ‘n chuppa oor hulle getroon, terwyl die rook van die blitse en donderslae waarskynlik<br />

ook deel van die chuppa kon gewees het.<br />

Ex. 19:17 “Daarop het Moses die volk uit die laer gelei om Elohiem te ontmoet, en hulle het<br />

gaan staan by die voet van die berg.”<br />

Moses, as die verteenwoordiger van die Bruid (die volk), gaan dan die “chuppa” binne.<br />

Ex. 19:20 “Terwyl JHWH op die berg Sinai neerdaal, op die top van die berg, het JHWH Moses<br />

na die top van die berg geroep, en Moses het opgeklim.”<br />

Moses het die volk verteenwoordig en die chuppa ingegaan (opgeklim op die berg). Toe het die<br />

openbare lees van die ketuba, die huwelikskontrak, gevolg. Ons ken dit as die Tien Gebooie.<br />

Die hele Israel het die stem van JHWH op dieselfde tyd gehoor.<br />

Ex. 20:18 – 19 “En toe die hele volk die donderslae en die blitse en die geluid van die basuin en<br />

die rokende berg bemerk, het die volk dit gesien en gebewe en op ‘n afstand bly staan.<br />

En hulle het vir Moses gesê: Spreek u met ons, dat ons kan luister; maar laat Elohiem nie met<br />

ons spreek nie, anders sterwe ons.”<br />

Hierdie was baie belangrike gebeure. Baie heidense gelowe is gefundeer op ‘n openbaring aan<br />

èèn profeet bv. Mohammed. Moses by die brandende bos was ook alleen met JHWH, maar<br />

hier by Sinai verskyn JHWH Elohiem aan àl die kinders van Israel.<br />

Die hele gemeenskap is getuie van die wonderlike ervaring op presies dieselfde tyd. Almal is<br />

gelyktydig getuies van wat hier plaasvind en ondervind dit eerstehands. Hierdie is ‘n uitstaande<br />

gebeurtenis in die Woord. JHWH kommunikeer direk met die hele gemeenskap op dieselfde<br />

tyd. Hoewel hy met ‘n hele volk hier deel, is Hy egter ook besig om met elkeen individueel te<br />

praat.<br />

Wanneer die Tien Gebooie (ketuba) in Ex. 20 gegee word, is dit uit die hart van ‘n “jaloerse”<br />

Bruidegom. Hy wil die volk net vir Homself hê.<br />

Ex. 20:5 “Jy mag jou voor hulle nie neerbuig en hulle nie dien nie; want Ek, JHWH jou Elohiem,<br />

is ‘n jaloerse Elohiem wat die misdaad van die vaders besoek aan die kinders, aan die derde en<br />

aan die vierde geslag van die wat My haat;”<br />

Nadat die ketuba nou gelees is, word die teken van die verbond gegee. Dit kan vergelyk word<br />

met ‘n hedendaagse verloofring, maar kom ons kyk wat was Israel se verloofring!<br />

Ex. 31:12 – 17 “Verder het JHWH met Moses gespreek en gesê:<br />

10


Spreek jy met die kinders van Israel en sê: Julle moet sekerlik my sabbatte onderhou, want dit<br />

is ‘n teken tussen My en julle in julle geslagte, sodat die mense kan weet dat Ek JHWH is wat<br />

julle afsonder.<br />

Onderhou dan die sabbat, want dit moet vir julle afgesonder wees. Hy wat dit nie afsonder nie,<br />

moet sekerlik gedood word; want elkeen wat daarop werk verrig, diè siel moet uitgeroei word<br />

onder sy volksgenote uit.<br />

Ses dae lank kan werk verrig word, maar op die sewende dag moet dit wees ‘n dag van volkome<br />

rus, afgesonder aan JHWH. Elkeen wat op die sabbatdag werk doen, moet sekerlik gedood<br />

word.<br />

En die kinders van Israel moet die sabbat onderhou deur die sabbat te vier in hulle geslagte as<br />

‘n ewige verbond.<br />

Tussen My en die kinders van Israel is dit vir ewig ‘n teken: want in ses dae het JHWH die hemel<br />

en die aarde gemaak, maar op die sewende dag het Hy gerus en Hom verkwik.”<br />

Tot dusver het ons die voorbeeld van die Bybelse troue gevolg. Die laaste aspek van so ‘n<br />

troue, was die voltrekking van die huwelik deur intieme omgang tussen die bruidegom en<br />

bruid.<br />

Dis wat die hele Tabernakel voorstel. Dis die plek waar die Bruidegom en die Bruid met mekaar<br />

omgaan. Die Allerheiligste was die plek waar JHWH intiem met Sy Bruid ontmoet het.<br />

Dat die Tabernakel die intieme voltrekking van die huwelik was, word vir ons bevestig in Ex.<br />

40:34.<br />

“Toe het die wolk die tent van samekoms oordek, en die heerlikheid van JHWH het die<br />

tabernakel vervul,”<br />

Ex. 40:38 “Want die wolk van JHWH was bedags op die tabernakel, en vuur was snags daarin,<br />

voor die oë van die hele huis van Israel, op al hulle togte.”<br />

Saam met die tabernakel gaan noodwendig die priesterdom. Israel het ook met al hierdie<br />

gebeure ‘n koninklike priesterdom geword.<br />

Kort Opsomming van Israel as Koninklike Priesterdom<br />

Toe die volk “ja” gesê het, het hulle nie net toegestem om JHWH se bruid te wees nie, maar<br />

hulle het Hom ook as Koning erken, omdat hulle ingestem het om Hom gehoorsaam te wees.<br />

Omdat JHWH as Koning ‘n verbintenis aangegaan het met Israel, die jong vrou, daar by Sinai,<br />

kon Israel nou koninklik word.<br />

JHWH is die Koning van die heelal. Israel kon net ‘n koninklike priesterdom word, deur aan<br />

JHWH verbind te word. Sy is soos ‘n koningin wat saam met die Koning heers oor sy Koninkryk.<br />

11


Die verbintenis het plaasgevind by Sinai waar die volk “ja” gesê het vir haar Bruidegom. Hy het<br />

haar uit Egipte uit gelei om haar gereed te maak vir die sluiting van daardie verbond.<br />

Die toewyding van die koninklike priesterdom het begin die oomblik toe die volk Israel Egipte<br />

verlaat het. Die sewe dae waartydens hulle ongesuurde brood moes eet nà die Pesag, verwys<br />

na die tydperk van afsondering vir die volk. Hulle het Egipte verlaat, wat ‘n onrein plek was, ‘n<br />

realm van die dood. Hulle sonder hulle nou af sodat hulle JHWH kan aanbid en kan terug gaan<br />

na die Beloofde Land van Abraham, Isak en Jakob.<br />

Die Israeliete het ‘n verandering van status gekry toe hulle deur die Rooi See getrek het. Hulle<br />

het die realms van die dood agter gelaat! Nou kan die stap van Verlossing in hulle lewens<br />

begin. Dit neem ‘n aanvang met die eet van die Ongesuurde Brood vir 7 dae. Dit word vandag<br />

nog so gevier (Lev. 23).<br />

Nadat hulle nou fisies uit Egipte verlos was, moes hulle leer hoe om herstel te word. Daarvoor<br />

moes hulle heeltemal afgeskei gewees het van Egiptiese invloede. Egiptiese invloede behels ‘n<br />

wêreldse uitkyk en ‘n slawerny-mentaliteit wat hulle geestlik, emosioneel of psigies kon bind.<br />

Die stadium van Verlossing het hulle harte getransformeer. Dit word die besnydenis van die<br />

hart genoem. Eers was net hulle fisiese liggame uit Egipte uit, maar nou benodig hulle emosies<br />

en verstand herstel. Vier honderd jaar was ‘n lang tyd om weg te wees van die huis af (weg van<br />

hulle Land af). Ongeregtighede wat hulle van die voorvaders geërf het, saam met die<br />

mishandeling wat hulle as slawe moes verduur, sou nadelige gevolge vir hulle lewens ingehou<br />

het. Hulle moes daarvan gereinig word.<br />

Die tel van Omer vir 50 dae, was ‘n profetiese simbool van die voorbereiding van die nasie Israel<br />

‘n koninklike priesterdom en ‘n afgesonderde nasie vir JHWH.<br />

Ex. 19:5 – 6 “As julle dan nou terdeë na my stem luister en my verbond hou, sal julle my<br />

eiendom uit al die volke wees, want die hele aarde is myne.<br />

En jùlle sal vir My ‘n koninkryk van priesters en ‘n afgesonderde nasie wees. Dit is die woorde<br />

wat jy aan die kinders van Israel moet meedeel.”<br />

Elke weergeborene is deel van die volk Israel in die gees. Fisiese en geestelike Israel sal aan die<br />

einde verenig as een volk en een Bruid. Totdat dit gebeur, leef ons geestelik dìt uit wat fisiese<br />

Israel fisies uitgeleef het en spreek 1 Petrus 2:9 - 10 tot ons:<br />

“Maar julle is ‘n uitverkore geslag, ‘n koninklike priesterdom, ‘n afgesonderde volk, ‘n volk as<br />

eiendom verkry, om te verkondig die deugde van Hom wat julle uit die duisternis geroep het tot<br />

sy wonderbare lig,<br />

julle wat vroeër geen volk was nie, maar nou die volk van Elohiem is; aan wie toe geen<br />

barmhartigheid bewys is nie, maar nou bewys is.”<br />

12


Geestelike Sinai vir geestelike Israel<br />

Omdat ons as weergeborenes tans in ‘n geestelike koninkryk leef as ‘n geestelike volk Israel,<br />

gaan ons kyk waar geestelike Sinai vir ons is. Wanneer Jeshua weer kom, sal die fisiese en<br />

geestelike weer saamsmelt en die twaalf stamme van Israel sal weer verenig wees soos wat die<br />

hele volk daar by die berg teenwoordig was as al twaalf die stamme. Tot dan, sal ons opereer<br />

as ‘n geestelike Bruid.<br />

Petrus se belydenis oor wie Jeshua is, openbaar wat die kriteria is om deel te word van die<br />

Bruid. In Matt. 16:13 vra Jeshua:<br />

“Wie sê die mense dat Ek, die Seun van die mens, is?<br />

Matt. 16:16 “En Simon Petrus antwoord en sê: U is die Messias, die Seun van die lewende<br />

Elohiem.”<br />

Nà Petrus se identifiserende antwoord, maak Jeshua ‘n belangrike uitspraak in Matt. 16:17 –<br />

19:<br />

“Toe antwoord Jeshua en sê vir hom: Salig is jy, Simon Bar-Jona, want vlees en bloed het dit nie<br />

aan jou geopenbaar nie, maar my Vader wat in die hemele is.<br />

En Ek sê vir jou: Jy is Petrus (Petros), en op hierdie rots (petra) sal Ek my gemeente bou, en die<br />

poorte van die doderyk sal dit nie oorweldig nie.<br />

En Ek sal jou die sleutels van die koninkryk gee; en wat jy ook op die aarde mag bind, sal in die<br />

hemel gebonde wees, en wat jy ook op die aarde mag ontbind, sal in die hemel ontbonde<br />

wees.”<br />

Petrus was ‘n sleutelfiguur onder die apostels. Hy was ‘n leier en hy speel ook ‘n belangrike rol<br />

in die boek van Handelinge. Hy was ‘n uitgesproke en dapper man wat inisiatief geneem het.<br />

Jeshua gebruik Petrus en sy naam om te sinspeel op die wyse waarop die gemeente (sy bruid),<br />

gevorm sal word.<br />

Soos met Petrus, moet Jeshua se identiteit eers erken word. Elkeen wat deel wil word van<br />

Jeshua se gemeente/bruid, moet kan erken dat Jeshua die Messias is, die Seun van die<br />

lewende Elohiem.<br />

Jeshua, en dus sy leringe en woorde, is die Rots waarop Hy sy gemeente bou.<br />

Matt. 7:24 “Elkeen dan wat na hierdie woorde van My luister en dit doen, hom sal ek vergelyk<br />

met ‘n verstandige man wat sy huis op die rots gebou het.”<br />

En die reën het geval en die waterstrome het gekom en die winde het gewaai en teen daardie<br />

huis aangestorm, en dit het nie geval nie, want sy fondament was op die rots.”<br />

13


Jeshua is die Rots volgens 1 Kor. 10:4 “……………. en almal dieselfde geestelike drank gedrink<br />

het, want hulle het gedrink uit ‘n geestelike rots wat gevolg het, en die rots was die Messias.”<br />

Daar by Sinai was die geboorte van die gemeente of vergadering van Israel. Die heel eerste<br />

plek waar ons lees van Israel as ‘n gemeente/vergadering is in Exodus 12:3.<br />

“Spreek tot die hele vergadering van Israel en sê:…… .”<br />

Dis “adat Jisrael” (לֵא ָר ְשִׂי ת ַדֲע) in hebreeus. “Adat” (ת ַדֲע) is verwant aan die woord “ed” (דֵע ),<br />

wat beteken: getuig. Die selfstandige naamwoord “edah”, beteken: “a witnessing community<br />

identified in its unity”.<br />

Dit skyn asof dit dieselfde term sou wees wat Jeshua in Matt. 16:18 gebruik het.<br />

“En Ek sê vir jou: Jy is Petrus, en op hierdie rots sal Ek my gemeente bou, en die poorte van die<br />

doderyk sal dit nie oorweldig nie.”<br />

Hy het gesinspeel op daardie eerste gemeente by Sinai wat “ja” gesê het vir JHWH toe Hy<br />

Homself daar aan hulle geopenbaar het.<br />

Voordat Israel hier ‘n “edat” Israel genoem is, was Israel net “kahal” Israel. Dis<br />

saamgeroepenes. Die klem val dan op die getal van die mense, die totaliteit. Dit kon enige<br />

iemand insluit, Israeliete, volwassenes, kinders, nie-Israeliete, ens. “Edah” het ‘n gemeenskap<br />

uitgebeeld wat saam getuig. Hierdie selfde woord is gebruik t.o.v. die twee kliptafels van<br />

getuienis. Die twee tafels het die getuienis gedra van die identiteit en die wil van Elohiem.<br />

“Edah” beklemtoon dus die karakter van die mense. Jy moes ‘n afstammeling van Abraham<br />

gewees het om ‘n Israeliet te kon wees en dit vergelyk met die feit dat geestelike Israel vandag<br />

geestelik gebore moet wees om deel te kan uitmaak van “edat” Israel. Die klem val op die<br />

eenheid van die gemeenskap. Die geestelike word beklemtoon.<br />

Die woord vir saamgeroepenes is “ekklesia” in die Grieks. Dit is verwant aan die woord “kaleo”<br />

wat beteken: om te roep, maar dit is ook verwant aan die hebreeuse woord vir stem, wat “kol”<br />

is.<br />

Die gemeenskap is dus geroep, maar op die aand van die Pesag met hulle verlossing uit Egipte,<br />

word hulle “edat” Israel. Hulle sal van tyd tot tyd nog “kahal” (saamkom) vir verskeie redes,<br />

maar as “edat” Israel, is elkeen van hulle ‘n persoonlike getuie van hulle verlossing uit Egipte.<br />

Wanneer Jeshua dus hier met Petrus praat in Matt. 16:18, is dit aan die einde van Sy bediening,<br />

op die aand van Pesag. Terwyl Hy weet dat Hy moet opgaan na Jerusalem om te ly en te sterf<br />

as Verlosser, impliseer Hy dus as volg:<br />

14


“Deur my verlossing gaan ek ‘n “edah” vestig, die “edah” Jeshua, die “edat ha’Mashiach”, die<br />

gemeente van die Messias. Hulle sal uitgaan as ‘n afgesonderde klomp mense wat aangaande<br />

My getuig. Hulle gaan my getuigende gemeenskap van gelowiges wees, net soos wat Elohiem<br />

Sy identiteit en Sy wil op die twee kliptafels geskryf het met Sy vinger, wat die Gees van JHWH<br />

is. Op dieselfde wyse skryf die Gees van Elohiem nou op die harte van die gelowiges in Jeshua<br />

en hulle sal van Hom getuig. Hulle sal aan die wêreld getuig dat Hy bestaan en dat daar net<br />

een Elohiem is, naamlik die Elohiem van Abraham, Isak en Jakob. Hulle sal getuig dat daar net<br />

een Meester is, naamlik Jeshua van Nasaret vir wie Elohiem opgewek het uit die dood en Hy<br />

heers nou vanaf die hemel. Ook het Hy Sy Gees uitgestort oor sy volgelinge sodat die “edah”<br />

‘n lewende eenheid kan wees wat oorgegee is om getuienis te dra van JHWH se Verlossing<br />

deur Jeshua en van Sy heerskappy.”<br />

In Ex. 12:6 word “edah” en “kahal” saam in een vers gebruik wat duidelik die onderskeid uitwys<br />

tussen die twee woorde:<br />

“En julle moet dit in bewaring hou tot die veertiende dag van hierdie maand; en die hele<br />

vergadering (kahal) van die gemeente (edat) van Israel moet dit slag teen die aand.”<br />

Jeshua sê dus aan Petrus dat Hy sy “edah” gaan bou. Die “edah” gaan “kahal” as Sy “edah”.<br />

Hulle gaan vergader as Sy gemeente.<br />

Dit sluit aan by die woord vir ‘fees’, naamlik “moed”, wat ‘afspraak’ beteken. Ons het ‘n<br />

afspraak as “edah” van Jeshua om van Hom te getuig as Koning tot uitbreiding van Sy<br />

Koninkryk.<br />

Hedendaagse gelowiges in Jeshua verteenwoordig die “edah” by Sinai. Die geboorte van<br />

hierdie “edah” het plaasgevind op Shàvuot, 50 dae nà Pesag.<br />

Hierdie “edat Jeshua”, hierdie Jeshua-beweging, het begin as ‘n ‘sekte’, as ‘n beweging binne<br />

die konteks van die Tweede-Tempel-Judaisme, binne die Joodse gemeenskap. Hulle is dikwels<br />

“Nasareërs” genoem, of ook “volgelinge van die weg”. Eers later in Antiochië, is hulle Christene<br />

genoem.<br />

Die eerste Shàvuot nà Jeshua se hemelvaart (Pinkster)<br />

Shàvuot is ‘n voorgeskrewe, Skriftuurlike fees. Ons ken dit vandag as Pinkster. Dis ‘n woord<br />

wat ons geërf het van Rome, wat 50 beteken. Ons kry die voorskrif vir die viering van Shàvuot<br />

op ‘n paar plekke in die Woord.<br />

Ex. 34:22 “Die fees van die weke moet jy ook hou, die fees van die eerstelinge van die koringoes;<br />

en die fees van die insameling by die wisseling van die jaar.”<br />

15


Deut. 16:9 – 10 “Sewe weke moet jy tel; vandat die sekel die eerste keer in die ongesnyde<br />

graan geslaan word, moet jy sewe weke begin tel.<br />

Dan moet jy die fees van die weke hou vir JHWH jou Elohiem ooreenkomstig die vrywillige offer<br />

van jou hand wat jy sal gee, namate JHWH jou Elohiem jou sal seën.”<br />

Die “tel van die omer” is ‘n tydperk tussen Pesag en Shàvuot. Dit bind die twee feeste soos ‘n<br />

kettinkie aanmekaar. Hierdie kettinkie het 50 skakels. Dis die 50 dae van die 7 weke nà Pesag.<br />

<strong>Shavuot</strong> beteken “weke”. Dis die fees van weke.<br />

Lev. 23:15 – 17, 21 “Dan moet julle tel van die dag nà die sabbat, van die dag af as julle die<br />

beweegoffergerf bring – sewe volle weke moet dit wees;<br />

Tot die dag nà die sewende sabbat moet julle vyftig dae tel; dan moet julle ‘n nuwe spysoffer<br />

aan JHWH bring.<br />

Julle moet uit jul woonplekke twee beweegbrode bring; dit moet van tweetiendes van ‘n efa<br />

fynmeel wees; gesuurd moet dit gebak word as eerstelinge aan JHWH.<br />

En julle moet op daardie selfde dag uitroep: ‘n afgesonderde vierdag moet dit vir julle wees;<br />

gèèn beroepswerk mag julle doen nie. Dit is ‘n ewige insetting in al julle woonplekke vir julle<br />

geslagte.”<br />

Die dissipels was saam in die bovertrek nà Jeshua se hemelvaart om te bid (Hand. 1:13 – 14).<br />

Dit was nou 50 dae nàdat Jeshua gekruisig was (die vervulling van Pesag) en die dissipels was<br />

nou bymekaar vir die viering van Shàvuot. Hulle gaan nou vir die eerste keer Shàvuot beleef nà<br />

Jeshua se versoeningswerk.<br />

Dit was ‘n viering met ‘n verskil! Jeremia het geprofeteer van ‘n dag wanneer die wet (Torah)<br />

nie meer op kliptafels sou wees nie, maar wel op die tafels van die mens se hart.<br />

Jer. 31:31 – 34 “Kyk, daar kom dae, spreek JHWH, dat Ek met die huis van Israel en die huis van<br />

Juda ‘n nuwe verbond sal sluit;<br />

Nie soos die verbond wat Ek met hulle vaders gesluit het op diè dag toe Ek hulle hand gegryp<br />

het om hulle uit Egipteland te lei nie – my verbond wat hùlle verbreek het, alhoewel Ek<br />

gebieder oor hulle was, spreek JHWH.<br />

Maar dit is die verbond wat Ek nà diè dae met die huis van Israel sal sluit, spreek JHWH: Ek gee<br />

my wet in hulle binneste en skrywe dit op hulle hart; en Ek sal vir hulle ‘n Elohiem wes, en<br />

hulle sal vir my ‘n volk wees.<br />

En hulle sal nie meer elkeen sy naaste en elkeen sy broer leer nie en sê: Ken JHWH; want hulle<br />

sal My almal ken, klein en groot onder hulle, spreek JHWH; want Ek sal hulle ongeregtigheid<br />

vergewe en aan hulle sonde nie meer dink nie.”<br />

In Exodus by die berg Sinai, het JHWH met Sy vinger geskryf. Hier in Handelinge, skryf Hy met<br />

Sy Gees. Ons kan dus aflei dat Sy vinger, Sy Gees verteenwoordig in die Skrif.<br />

Jeshua het die disspels vòòr Sy hemelvaart vertel dat hulle gedoop sou word met Sy Gees.<br />

16


Hand. 1:4 – 8 “En toe Hy nog met hulle saam was, het Hy hulle bevel gegee om nie van<br />

Jerusalem weg te gaan nie, maar om te wag op die belofte van die Vader, wat julle het Hy gesê,<br />

van My gehoor het.<br />

Want Johannes het wel met water gedoop, maar julle sal met die Afgesonderde Gees gedoop<br />

word nie lank nà hierdie dae nie.<br />

Die wat bymekaar gekom het, vra Hom toe en sê: Meester, gaan U in hierdie tyd die koninkryk<br />

vir Israel weer oprig?<br />

En Hy antwoord: Dit kom julle nie toe om die tye of geleenthede te weet wat die Vader deur sy<br />

eie mag bepaal het nie;<br />

Maar julle sal krag ontvang wanneer die Afgesonderde Gees oor julle kom, en julle sal my<br />

getuies wees in Jerusalem sowel as in Judèa en Samaria en tot aan die uiterste van die aarde.”<br />

Ons lees van die vervulling van Jeshua se woorde in Hand. 2:1 – 4:<br />

“En toe die dag van die pinksterfees aangebreek het, was hulle almal eendragtig bymekaar.<br />

En daar kom skielik uit die hemel ‘n geluid soos van ‘n geweldige rukwind, en dit het die hele<br />

huis gevul waar hulle gesit het.<br />

Toe is deur hulle tonge gesien soos van vuur, wat hulleself verdeel en op elkeen van hulle gaan<br />

sit.<br />

En hulle is almal vervul met die Afgesonderde Gees en het begin spreek in ander tale, soos die<br />

Gees aan hulle gegee het om uit te spreek.”<br />

Hy het nou die Torah op hulle harte geskryf. So is Jeremia 31 se profesie vervul. Dit was nie ‘n<br />

splinternuwe verbond nie, dit was ‘n hernuwing van die verbond by Sinai. Dit is die geestelike<br />

sy van die fisiese Sinai. Dit kanselleer nie dit wat by Sinai gebeur het nie, dis net die geestelike<br />

sy daarvan. Die geestelike “verslind” die fisiese (2 Kor. 5:4). Met ander woorde, dit “eet dit<br />

op”, dit absorbeer dit. Dis nie in die asblik gegooi nie. Soos kos wat geëet is en deel van die<br />

liggaam word en nie weggegooi word in die asblik nie, word die fisiese Sinai geabsorbeer by<br />

hierdie eerste viering van <strong>Shavuot</strong> nà die hemelvaart van Jeshua. Ons gooi nie die fisiese Sinai<br />

in die asblik nie, maar absorbeer dit wanneer ons dit geestelik vier.<br />

Die fisiese Sinai het fisiese voorskrifte gehad vir ‘n persoon om gevorm te word na die hart van<br />

JHWH. Geestelike Sinai bring daardie voorskrifte in die weergeborene wat Geesvervulling<br />

ervaar het, se hart op. Naby is dit, in jou hart en in jou mond.<br />

Die Gees rus ons toe met liefde vir JHWH en liefde vir ons medemens. Dis ‘n kort opsomming<br />

van die Tien Gebooie soos in Matt. 22:37 -40:<br />

“……… Jy moet JHWH jou Elohiem liefhê met jou hele hart en met jou hele siel en met jou hele<br />

verstand.<br />

Dit is die eerste en groot gebod.<br />

En die tweede wat hiermee gelykstaan: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself.<br />

Aan hierdie twee gebooie hang die hele wet (Torah) en die profete.”<br />

17


Ons word èèn gemaak met Jeshua ons Bruidegom, sodat Sy Gees sò in ons leef, dat ons optree<br />

soos die voorbeeld wat Hy vir ons geleef het. Net soos wat ‘n Bruidegom en ‘n Bruid èèn word,<br />

word ons èèn met Hom. Hy het dit ook so vir ons gebid in Johannes 17.<br />

Joh. 17:21 “dat almal een mag wees net soos U, Vader, in my en Ek in U; dat hulle ook in Ons<br />

een mag wees, sodat die wêreld kan glo dat U My gestuur het.”<br />

Die balansering van die gebeure by Sinai en die gebeure in die Bo-vertrek<br />

Die ervaring by Sinai was ‘n dramatiese fisiese ervaring wat beskryf word in Ex. 19:16.<br />

“En op die derde dag toe dit môre word, was daar donderslae en blitse (thunderings) en ‘n swaar<br />

wolk op die berg en die geluid van ‘n baie sterk basuin, sodat die hele volk wat in die laer was<br />

gebeef het.”<br />

Daar is ‘n Midrash (rabbynse kommentaar) oor wat hier gebeur het.<br />

“When G-d gave the Torah on Siani He displayed untold marvels to Israel with His voice. What<br />

happened? G-d spoke and the voice reverberated through the whole world….. It says, And all<br />

the people witnessed the thunderings [Exodus (Shemot) 20:18].<br />

Note that it does not say “the thunder” but “thunderings”; wherefore, R. Johanan said that<br />

G-d’s voice, as it was uttered split up into seventy voices, in seventy lanuages, so that all the<br />

nations should understand…”<br />

In Deut. 32:8 is ‘n belangrike aankondiging: “Toe die Allerhoogste aan die nasies ‘n erfdeel<br />

gegee het, toe Hy die mensekinders van mekaar geskei het, het Hy die grense van die volke<br />

vasgestel volgens die getal van die kinders van Israel.”<br />

Toe Jakob (wat Israel geword het), na Egipte gegaan het, was hulle 70 in getal.<br />

Exodus 1:5 “En al die siele wat uit Jakob se lende voortgekom het, was sewentig siele. Maar<br />

Josef was in Egipte.”<br />

Daarom skryf R. Johanan hierdie 70 stemme by Sinai toe aan die nasies van die wêreld. Hy<br />

baseer dit op bogenoemde skrifte. So, daar is gesien hoedat Elohiem se stem verdeel het in al<br />

die tale van al die volke van die wêreld om Hom sodoende aan elkeen te openbaar.<br />

Rabbi Moshe Weismann skryf in “The Midrash Says” die volgende:<br />

“In the occasion of Matan Torah *the giving of the Torah+, the Bnai Yisrael *children of Israel+<br />

not only heard Hashem’s *the L-rd’s+ Voice but actually say the sound waves as they emerged<br />

from Hashem’s *the L-rd’s+ mouth. They visualized them as a fiery substance. Each<br />

commandment that left Hashem’s *the L-rd’s+ mouth traveled around the entire Camp and then<br />

18


to each Jew individually, asking him, “Do you accept upon yourself this Commandment with all<br />

the halachot [Jewish law] pertaining to it? “Every Jew answered “Yes” after each<br />

commandment. Finally, the fiery substance which they saw engraved itself on the luchot<br />

[tablets+.”<br />

Dit wat in Handelinge gebeur het, millenniums later klink byna dieselfde. Dit word beskryf in<br />

Handelinge 2:1 – 11 en Hebreërs 12:18 – 19. Tydens hierdie <strong>Shavuot</strong> was die dissipels<br />

eendragtig bymekaar (Hand. 2:1 – 2). Toe JHWH Sy Gees hier oor hulle uitgestort het, het die<br />

mense in die verskillende tale van die wêreld begin praat. Die <strong>Shavuot</strong> by die berg Sinai was<br />

soos ‘n opvoering (mikra) van die eerste <strong>Shavuot</strong> wat sou plaasvind onmiddellik nà die<br />

opstanding en hemelvaart van Jeshua.<br />

Hand. 2:2 – 4 “En daar kom skielik uit die hemel ‘n geluid soos van ‘n geweldige rukwind, en dit<br />

het die hele huis gevul waar hulle gesit het.<br />

Toe is deur hulle tonge gesien soos van vuur, wat hulleself verdeel en op elkeen van hulle gaan<br />

sit.<br />

En hulle is almal vervul met die Afgesonderde Gees en het begin spreek in ander tale, soos die<br />

Gees aan hulle gegee het om uit te spreek.”<br />

Dit het ook kom herstel wat verkeerd gegaan het. By Sinai, is daar 3 000 dood weens die<br />

aanbidding van die goue kalf (Ex. 32:28). In Handelinge is daar 3 000 mense gered nà die<br />

uitstorting van die Gees (Hand. 2:41), omdat daar intussen deur Jeshua versoening gedoen is<br />

vir die verbreking van die Torah wat by Sinai gegee is vir elkeen wat dit ìn Hom wil aanvaar.<br />

Drie duisend mense het dit aanvaar a.g.v. die uitstorting van die Gees op die dissipels wat toe<br />

begin getuig het aangaande die versoening deur die bloed van Jeshua.<br />

Ons het twee ore om mee te hoor. Dis ook simbolies van die feit dat ons een oor die fisiese<br />

wat gebeur het moet hoor en die ander oor moet luister na die geestelike sy daarvan in die<br />

Woord. Dit balanseer die gebeure in die Woord. Dit bring perspektief.<br />

Ten slotte<br />

Ons Bruidegom het ons uit Egipte kom verlos om ons met Sy Gees te doop sodat ons kan èèn<br />

wees met Hom. Dan sal ons Sy getuies wees, met of sonder woorde. Hy het ons kom eenkant<br />

sit met Sy Gees wat ‘n merkteken, ‘n pand is, dat ons aan Hom behoort. Net soos wat ‘n meisie<br />

‘n verloofring sou dra, word die Gees ‘n opmerkbare simbool van ons verbintenis aan ons<br />

Bruidegom, Jeshua.<br />

Ef. 1:13 – 14 “in wie julle ook, nadat julle die woord van die waarheid, die evangelie van julle<br />

redding, gehoor het, in wie julle, nadat julle ook geglo het, verseël is met die Afgesonderde<br />

Gees van die belofte,<br />

wat die onderpand is van ons erfdeel om sy eiendom te verlos tot lof van sy heerlikheid.”<br />

19


As iemand met die Gees van JHWH vervul is, hoef hy dit aan niemand te sê nie, sy hele lewe sal<br />

dit uitbeeld. Dis soos ‘n kleipot met water in. Mens kan van buite af sien hoeveel water daar in<br />

die kleipot is, want die watervlak slaan deur aan die buitekant.<br />

So ‘n persoon sal ‘n aangename geur versprei en mense na Jeshua toe trek. Jeshua sal verhoog<br />

word in sy lewe. Ons moet net sorg dat die kleipot vol bly van die water van die lewe. Dis eers<br />

‘n eenmalige ondervinding, dààrna maak ons daagliks vol by die brandstofstasie van die Woord,<br />

in gemeenskap met ons Bruidegom!<br />

As ‘n verloofde Bruid kan ons nou uitsien na die voltrekking van die huwelik tydens Yom Teruah,<br />

Yom Kippoer en Sukkot. Dit sal vervul word met Jeshua se tweede koms na die aarde. Ons kan<br />

Hom ook nie fisies sien nie (net geestelik ervaar), net soos wat die Joodse bruidjie haar<br />

Verloofde nie gesien het totdat hy weer gekom het vir die Bruilof.<br />

Geseënd is Hy wat kom in die naam van JHWH!<br />

Shalom.<br />

Ina van Niekerk<br />

inavniekerk@gmail.com<br />

Bronne:<br />

1. The Rock – series - Dwight Pryor<br />

2. The Festival of Pentecost (<strong>Shavuot</strong>) - Eddie Chumney<br />

3. The Wedding - Ha Derech Ministries<br />

4. Shavua Tov - Glenn McWilliams<br />

5. Sheepfold Gleanings - Emor<br />

6. Strong’s Exhaustive Concordance of the Bible<br />

7. Etymological Dictionary of Biblical Hebrew - Mattityahu Clark<br />

8. Ancient Hebrew Lexicon of the Bible - Jeff A. Benner<br />

20

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!