klop006nede08_01.pdf

88 DE CRISIS.
den 22sten Februari een geweldige storm uit het Noord oosten
los, vergezeld van stortregens, waardoor de rivieren buiten
hare bedding traden, bruggen weggeslagen, 45 dessa's verwoest
en tal van slachtoffers gemaakt werden. Zoo ging het eveneens
op Soerakarta en vooral in Banjoemaas. Zware aardschokken
dreven het water van de Serayoe tot dertig voet op en de
bewoners moesten, om het lijf te redden, op de boomen klimmen,
waar zij tusschen slangen, hagedissen en ander verdervend
gedierte, 36 uren lang in doodsnood moesten blijven, door
de zweepende takken met omkomen in den vloed bedreigd.
Daar ginds verdronken hunne liefste betrekkingen en hun vee
en de verbolgen stroom spoelde daar al hun rijkdom voort.
Niet minder dan 200 dessa's werden verwoest en 270 menschen
kwamen om. Het moederland, zelf geteisterd en door
zoo groote ellende bezocht, had een open hart voor de ramp
zijner zonen in de bezittingen. Behalve vele bijzondere gaven,
verzamelden de Commissien, welke zich gevormd hadden tot
leniging van den nood, een som van ongeveer twee ton gouds.
De Koning zelf was vorstelijk voorgegaan en schonk met zijne
Familie niet minder dan tien duizend gulden.
Inmiddels was de door Rochussen aangeboden portefeuille
van Kolonien overgegaan op den beer Cornets de Groot. Verschil
in den ministerraad, zoo heette het, gaf aanleiding dat
ook Van Hall ontslag verzocht. In den grond echter was de
oorzaak hierin gelegen, dat het gematigd liberaal Ministerie
niet in den geest viel der Thorbeckianen, die niet rusten zouden
voor hun hoofdman weder aan het bewind was. Zij maakten
het daarom elken minister moeilijk, die, naar hunne voorstelling,
een struikelblok was voor het verkrijgen hunner wenschen,
en dat te meer, nu het gerucht wilde, dat de Koning
geen Kabinet Thorbecke wenschte. Het aftreden van Van Hall
sleepte de geheele ontbinding van het Kabinet na zich. De
aanleiding tot deze crisis was echter aid, weinig binnen" den
levenskring der Natie gelegen, dat deze van de zaak maar weinig
nota nam en het nagenoeg met onverschilligheid aanzag, dat
de tusschentoestand zelfs geruimen tijd duurde. Den I4den