klop006nede08_01.pdf

84
DE DANKBAARHEID,
van Rotterdam hield aldaar namens de burgerij een treffende
tuespraak. „Als de nood aan den man is, zijn wij bij elkander !"
antwoordde de Vorst. Tre ffend is het woord, waarmede de heer
Withuys, namens de burgerij van Den Haag, den Koning toesprak.
„Sire," zoo zeide hij, „de eenvoudige burgers, die mij
de eer hebben waardig geacht om tot Uwe Majesteit het woord
te voeren, zijn vertegenwoordigers der burgerstanden in uwe
hofstad, maar vier ootmoedige nadering tot Uwe Majesteit in
alle steden en standen des lands zal worden toegejuicht. Toen
er dijken bezweken, toen zij, die daar achter woonden, in rust,
welvaart en in het genot van huiselijk geluk, eensklaps van
dak, deksel en voedsel beroofd, op de verbroken dijken stonden
en om hulpe schreiden, — klonk er een noodkreet door
het land. Maar terstond daarop klonk ook een andere kreet :
„de Koning gaat er heen ! Onze Koning I" Elk wist of hoorde
nu van 's Konings medelijdend hart en gevoelde, dat redding
en hulp zouden komen, waar de Koning kwam, en dankte den
Allerhoogste, die in Zijne genade aan het Vaderland, bij zulk
een groote ramp, zulk een goeden Koning had geschonken.
De burgerstanden vooral, door beperkte middelen in het vermogen
om te helpen nauw begrensd, hebben diep bewogen
Uwe Majesteit gevolgd in zijn verblijf onder de ongelukkigen,
in zijne zorg voor hunne verpleging, in de ontberingen, die
hij zich getroost, in de gevaren, die hij verduurd en in de
groote offers van edel metaal, die hij gebracht heeft met zoo
milde hand, uit menschenliefde, uit liefde tot het yolk. En wat
brengt nu deze eenvoudige burgers tot den Koning, tusschen
wien en hen de afstand zoo groot is ? Het is de behoefte hunner
harten, om Uwe Majesteit in persoon, door een uit het
hart gesproken woord, kennis te doen erlangen van de dank-
baarheid, de innige dankbaarheid der burgerstanden, voor alles
wat de Koning goeds gedaan en goeds voorbereid heeft door
zijn weldadig goud, zijne troostrijke deelneming, minzame taal
en werkzaam voorbeeld. Zie hunne en mijne dankbaarheid,
Sire ! met welbehagen ; neem het gesproken hartelijk woord
met goedheid aan ! U w naam is voortaan bij hen : Vader des