klop006nede08_01.pdf

RAMPEN. 79
contract uitsprak. Vruchteloos verdedigde de Minister zijne
koloniale politiek, vruchteloos beweerde hij, dat, wilde men de
rijke Oost-Indische baten voor de schatkist behouden, de Kamer
niet storend op den gang der zaken moest ingrijpen. De Kamer
had nu eenmaal besloten, dat de suikercontracten mede door
hare hand zouden gaan en de Minister had dat besluit veron-
achtzaamd ; hij moest gestraft worden, en de begrooting van
Kolonien werd met 41 tegen 28 stemmen verworpen. Rochussen
nam dien ten gevolge ontslag en zijn aftreding was eene profetie
van het lot, dat weldra het geheele Kabinet wachtte.
Maar binnenlandsche rampen verdrongen weldra de ge-
dachte aan staatkundige beroeringen uit de harten der Natie.
De noodklok klonk voor de tweede maal gedurende de
regeering van den tegenwoordigen Koning, langs de oevers van
Rijn, Waal en IJsel. Onvergetelijk zijn voor het Nederlandsche
Volk de treurige dagen, waarmede het jaar 1861 zijn loop
begon. Langen tijd hebben vorst en dooi elkander afgewisseld.
Hooger en hooger hoopen zich de ijsmassa's tegen den dijk
op, met somber gekraak schuiven de schotsen zich tot torenhoogte
opeen en dreigen de landen achter den dijk met ondergang.
Allen spannen hunne krachten in, duizenden hunden
zijn in de weer om het verwoestend element te keeren en
met bange harten ziet men elkander aan, zwijgend, doch met
een uitdrukking, die genoeg zegt, dat men den arbeid vruchteloos
rekent. 't Is nu eenmaal plicht om het gevaar te keeren,
als het kan, doch . . . het kan niet, neen, het zal niet. Men
versterkt de meest gevaar loopende punten, men verhoogt de
lagere gedeelten, maar de woeste reuzengevaarten spotten met de
inspanning der landbewoners. Daar stort de schrikbare massa
over den dijk heen en men vlucht. Het ijs breekt diepe gaten
in den dijk. De schotsen, nu uiteengeslagen, worden door den
fel bewogen stroom voortgejaagd en werpen alles omver, wat
hun voortgang belemmert : boomen, huizen, schuren, stallen,
niets wordt overgelaten, en eenige uren later ziet ge het schuimende
watervlak, dat in verbolgen woede zijn triomf viert,
bedekt met deuren en kozijnen, stoelen, tafels, gereedschappen