klop006nede08_01.pdf

70 WATERVLOEDEN.
wat zijne onderdanen betrof, zorgde Z. M. dat de Kolonialen,
die verminkt of gebrekkig naar hier keerden, een vriendelijk en
aangenaam tehuis vonden. Hij stond daartoe namelijk 't schoon
gelegen vorstelijk lustverblijf Bronbeek, aan den straatweg van
Arnhem naar Velp gelegen, en waar, onder andere aanzienlijke
vreemdelingen, ook de - graaf van Chambord, een der
pretendenten naar de Fransche kroon, geruimen tijd verblijf
gehouden had, ten hunnen gebruike af, onder bepaling, dat
daaraan nimmer eene andere bestemming zou mogen gegeven
worden, en van af dien tijd kan het Nederlandsche Invalidenhuis
met de schoonste inrichtingen van dien aard wedijveren.
Toen in 1855 zware watervloeden ons Vaderland teisterden,
toonde Willem III vooral, dat hij een Koning was, die
deelnam in de rampen zijner onderdanen. Zelf snelde hij naar
de plaats des gevaars en hielp, waar hij kon, terwijl hij, toen
daar giften voor de noodlijdenden ingezameld werden, voorging
met een koninklijke gift. „In die dagen handelde niet slechts
de Koning, maar bovenal de mensch en is het de dank der
menschheid vooral," zoo schreef de Halfmaandelijksche Kronijk,
„die den Koning wordt toegebracht. De Koning zelf — en
dit verhoogt het karakter zijner handeling heeft gewild,
dat men aldus, hetgeen hij deed, opvatte ;" en zijn antwoord
aan hen, die hem eene serenade door de Haagsche Schutterij
wilden doen brengen : „Neen, want ik deed niets buitengewoons
; ik deed slechts mijn plicht," getuigt er van, hoe
diep hij doordrongen was van zijne roeping als Koning en
mensch.
De Natie op hare beurt toonde telkens hare gehechtheid
aan het Oranjehuis, hare belangstelling in alles, wat zijn leden
betrof. Toen dan ook den 4den September de Prins van Oranje
zijn achttienden jaardag vierde en volgens de Grondwet meerderjarig
werd, gaf zij allerwege blijken van hartelijke instemming
met de feestvreugde van het Vorstelijk Huis. Doch keerren
wij tot den loop der gebeurtenissen terug.
Met onverschilligheid bijna werd het nieuwe Ministerie
ontvangen. De Liberalen, niet tevreden, wijl Thorbecke niet