klop006nede08_01.pdf

DE CRISIS. 67
slag yraagde en de Koning aan den gewezen Gouverneurgeneraal
van Nederlandsch Indie, J. J. Rochussen, de samenstelling
van een nieuw Kabinet opdroeg. Terwijl deze zelf de
portefeuille van Kolonien aanvaardde en hij uit het vorige
Kabinet de minister van Oorlog Van Meurs, die Forstner van
Dambenoy opgevolgd was, benevens Lotsy voor de Marine
en Van Romunde voor Roomschen Eeredienst behield, trad de
Amsterdamsche burgemeester Boot voor Justitie op, welke
ook de belangen van den Hervormden Eeredienst voorloopig
toevertrouwd werden ; deze laatste werden eenigen tijd later
door Bosscha overgenomen. Van Bosse trad andermaal als
minister van Financien op, terwij1 Tets van Goudriaan den zetel
voor Binnenlandsche en Van Goltstein dien van Buitenlandsche
Zaken innam. Kort, doch met recht treurig mocht de geschiedenis
van het afgetreden Kabinet heeten : het had tot weinig
anders gediend dan om de brug te vormen, waardoor de Natie
en het Ministerie Thorbecke, dat zich door de zaak der Bisschoppen
onmogelijk gemaakt had bij 't meerendeel des yolks,
weer tot elkaar gebracht werden, en in den tijd van deszelfs
afwezen had het den arbeid van Thorbecke's Kabinet inderdaad
nauwgezetter verricht, dan dit laatste het zelf had
vermogen te doen.
Zeker was het den Koning aangenaam, te midden van al
de moeilijkheden, welke het Staatsbewind hem bracht en te midden
van het woelen der partijen te zien, hoe het Nederlandsche
yolk zijne Vorsten eert en liefheeft. Vooral den overleden
Koning kon het niet vergeten. Reeds terstond na den dood
van Willem II had zich, op het algemeen uitgedrukt verlangen
der Natie, eene Commissie gevormd, om als een bewijs van
hulde en dankbaarheid aan zijne trouw en verdiensten, een
standbeeld op te richten. Met algemeenen bijval werd dan
ook de optreding dier Commissie begroet en van alle zijden
stroomden de geldelijke bijdragen der Natie toe. De Koning
had op allerlei wijze zijne ingenomenheid met het plan betuigd
en toen nu den 23sten Maart 1854 het standbeeld onthuld
werd, woonde hij met de beide Prinsen Frederik en Hendrik