klop006nede08_01.pdf

ONTSLAG VAN SIMONS. 57
ghen deelde aan de Kamer mede, dat Z. M. den heer Simons,
indien zijne gezondheid dit mocht toelaten, in de gelegenheid
wilde stellen, zijne wet op het lager onderwijs bij de
Kamer in te dienen en te verdedigen ; voorts dat deze van
zijn oorspronkelijk plan om voor de drie takken van onderwijs
gelijktijdig wetten in te dienen, had afgezien en dat de wet op
het lager onderwijs in ieder geval, of de heer Simons aanbleef
dan aftrad, voor het uiteengaan der Kamer haar zou aangeboden
worden. Toch begreep Simons, dat de wijze, waarop de
Kamer zich tegenover hem gehouden had, zijne aftreding tot
een gebiedende noodzakelijkheid maakte en hij kon des te eer
bij zijn aanvrage om ontslag blijven, naardien hij inderdaad
niet tegen den ministerieelen werkkring opgewassen was en zijn
gezondheidstoestand hem genoegzame reden bood. Simons trad
dus af, maar het beginsel, hetwelk hij vertegenwoordigde, dat
der Groote Protestant sche partij, hadhijalseenzegel
op heel het Kabinet gedrukt — en het was de doodsvlek van
het Ministerie.
Over 't algemeen scheen noch de Koning, noch het Ministerie
vooralsnog geneigd om aan de oppositie toe te geven. Het
schijnt zelfs, dat Z. M. den door het petitionnement van 1853
bekenden Utrechtschen professor Mulder tot zich ontboden
heeft, om hem over de aanvaarding der portefeuille te raadplegen,
waaruit blijken zou dat Z. M. gansch niet geneigd was
het Kabinet aan de meerderheid der Kamer op te offeren. Van
zijn optreden kwam echter niets en 't was moeilijk, zoo niet
onmogelijk, een plaatsvervanger voor Simons te vinden. Zoo
nam dan eindelijk de heer Van Rappard, de minister van den
Hervormden Eeredienst, de zware taak op zich, niet omdat
hij zulks begeerde, doch tegen zijn wensch en louter om aan
deri aandrang des Konings te voldoen. In zijne plaats trad
de heer Wierda Beckman als minister van Hervormden Eeredienst
op.
In gemoede, de toestand van 't Kabinet was alles behalve
benijdenswaardig. Nadat het votum der Kamer den minister
van Binnenlandsche Zaken verwijderd had, bracht men de op-