klop006nede08_01.pdf

56 BINNENLANDSCHE ZAKEN.
de bezwaren der petitionnarissen tegemoet te komen en thans,
nog geen twee maanden later, verklaarde hij het onmogelijk
te achten om aan de hoofdgedachte van het petitionnement,
de gezindheidsschool bedoelende, tegemoet te komen. Ja, drie
dagen later week hij zelfs geheel van de religieuse beschouwing
der zaak in Anti-revolutionairen zin af, door te verklaren,
dat het onderwijs op een gemengde school goed, zelfs in
waren zin Christelijk zijn Icon, zonder het gebruik van den
Bijbel en zonder bepaald leerbegrip. Zoo werd het duidelijk,
hoe de invloed van Simons, den minister van Binnenlandsche
Zaken, niet slechts op den gang der zaak, maar ook zelfs op
Van der Brugghen zijn schadelijke terugwerking had gehad en
koel, maar verdiend was 't scherpe woord van Van Zuylen van.
Nyeveldt, toen hij dienzelfden dag verklaarde : „Nu het waarlijk
Anti-revolutionair element zich heeft geeffaceerd, nu het
zich zelf heeft verloochend, geloof ik niet meer bij den minister
van Justitie, maar bij zijn ambtgenoot voor Binnenlandsche
Zaken de hoofdrichting van het Kabinet, de leidende gedachte
der Regeering, te moeten zoeken.
En tegen dezen minister keerde zich nu de oppositie van
alle zijden. Van zijne mededeeling, dat hij binnen weinige weken
gereed zou zijn met zijn ontwerp van wet op het lager
onderwijs, nam men al zeer weinig nota en algemeen keurde
men het denkbeeld af, om de drie takken van onderwijs gelijktijdig
te willen regelen. Weldra sprak zich de persoonlijke
weerzin in daden uit : bij de stemming over de begrooting
staakten de stemmen over de begrooting voor Binnenlandsche
zaken, en toen zich dit feit den volgenden dag herhaalde, was
het hoofdstuk verworpen. Als vreemdeling in den parlementairen
strijd, kon de minister zich slechts met groote moeite
tegen al de aanvallen van zijne tegenstanders verdedigen. Straks
werd hij ziek, zoodat hij zelfs niet het einde der beraadslagingen
kon bijwonen. Ofschoon een kredietwet voor het zesde
hoofdstuk der begrooting aangenomen werd, bood Simons zijn
ontslag aan. Het scheen echter den wensch des Konings te
zijn om Simons te handhaven ; althans minister Van der Brug-