klop006nede08_01.pdf

5 2 VAN DER BRUGGHEN,
Groen had zich niet bedrogen, toen hij op den Koning
rekende. Toen Z. M. kennis gekregen had van den inhoud
der petitien, had hij inderdaad meermalen verklaard, dat hij,
getroffen door de gemoedsbezwaren van zoovelen zijner onderdanen,
ook al werd de wet door de Kamer aangenomen, ze
niet zou bekrachtigen. Daar nu het Ministerie eerst door de
portefeuille-aanbieding van Van Hall en voorts door de verklaring
van minister Van Reenen, dat men de petitionnarissen in
geen enkel opzicht tegemoet komen kon, toonde, dat het niets
voor de gemoedsbezwaren te wachten gaf, ontstond er verwijdering
en de Koning nam het ontslag aan. Zoo was dus
met het Ministerie ook het wetsontwerp Van Reenen van de
regeeringstafel verwijderd. Nadat de Koning raad van Groen
ingewonnen had, werd aan Van der Brugghen de samenstelling
van het nieuwe Kabinet opgedragen. Deze wilde vooraf
de zekerheid hebben, dat hij in zake het onderwijs op den
leider der Anti-revolutionairen steunen kon. Belden ontmoetten
elkander op Groen's buitengoed Oud-Wassenaar, bij Leiden,
en na een langdurig onderhoud scheidden zij in de meening,
dat zij in hoofdzaak, wat het onderwijs betrof, hetzelfde wilden.
Helaas, het misverstand zou zich droevig wreken. Toen reeds
toch had Van der Brugghen, bij gelegenheid dat men bij hem
aandrong op het teekenen van het petitionnement, verklaard,
dat hij, indien de Koning hem riep om een schoolwet voor
het land te geven, geene andere zou kunnen geven, doch teekenen
zou hij, om te doers zien, dat ook hij niet zulk eene
school voor zijne kinderen begeerde. Men wist dus reeds, dat
hij, onverwachts geroepen om der Natie eene school te geven,
dit zulk eerie zijn zou, welke hij voor zijne eigene kinderen
zou verwerpen.
Had het ministerie Van Hall onder moeilijke omstandigheden
het bewind aanvaard, voor niet minder heet vuur beyond
zich het nieuwe Kabinet. Ronduit gezegd, kon het op geen
enkele partij rekenen : het vond noch vertrouwen bij de Liberalen,
noch bij eenige schakeering hunner tegenstanders, noch
bij de Katholieken. Reeds bij de eindrede over het adres van