klop006nede08_01.pdf

DE VERKIEZINGEN. 47
De verkiezingen van 10 Juni 1856, waarbij de helft van
de leden der Tweede Kamer zouden bevestigd worden in hun
zetels of door anderen vervangen, beschaamde echter de hoop,
die sommigen nog koesterden op eene mogelijke wijziging van
zaken. Bijna overal behaalden de Liberalen, ook thans weder
trouw door de Katholieken gesteund, de overwinning, en zelfs
Groen moest zijn zetel voor 's-Gravenhage afstaan aan Gevers
van Deynoot. Hoe de Katholieken over de zaak dachten, bleek
uit hetgeen d e T ij d schreef : „De heer Groen van Prinsterer
heeft de onderwijsquestie op den voorgrond gezet en haar ge-
steld als de hoofdvraag, die bij de verkiezingen gelden moet.
Ongetwijfeld is de zaak van het onderwijs eene der leyensquestien
en, stond zij alleen, wij zouden niet aarzelen ons aan
zijne zijde te scharen ; want in het onderwijs ligt de toekomst
van het Vaderland. Maar de zaak van het onderwijs in den
toestand, waarin Nederland zich op het oogenblik bevindt,
staat niet alleen. De politieke questie overheerscht haar. En
mocht Groen slagen in de beweging, die hij met talent en moed
bestuurt, hij zou, ook zonder dat hij 't wilde, tot resultaten
komen, die de zaak van het onderwijs op den achtergrond
schuiven, om haar te maken tot een onderdeel van algemeene
politieke reactie."
Overigens toonden de uitingen der liberale en Katholieke
bladen duidelijk, dat men nog minder voor Groen en zijn beginsel
beducht was dan voor de zoogenaamde „staart van de
partij," dat men de gevolgen vreesde, wanneer de Anti-liberalen
het roer zouden in handen krijgen. Hiervoor was eenige reden.
De verkiezingen waren over het algemeen zoo ongunstig uitgevallen
voor het Ministerie, dat het zijn ontslag aangevraagd
had en de Koning derhalve voor de pijnlijke keuze stond om
of een Ministerie uit de Anti-liberalen Of uit de Thorbeckianen
te kiezen. Den 23sten Juni verscheen dan ook het Koninklijk
besluit in het Staatsblad, waarbij in plaats van Donker Curtius,
den afgetreden minister van Justitie, nu Van der Brugghen
werd benoemd, terwijl minister van Reenen, voor Bin-
nenlandsche Zaken, door Simons vervangen werd. Van Hall,