klop006nede08_01.pdf

46
GROEN'S ADVIES.
waarin de Natie leefde, zou de Koning aan Groen van Prinsterer,
die de betrekking van Staatsraad 'bekleedde, een advies
gevraagd hebben met betrekking tot een eventueele wijziging
van het Ministerie. Natuurlijk kon het advies van Groen voor
het Kabinet niet gunstig luiden. „Ik waardeer de talenten, de
verdiensten, ook de bedoeling der ministers, wier politieke
richting aan het Kabinet kleur geeft" (waaronder stilzwijgend
mannen als Van Hall, Vrolik en Van Reenen bedoeld werden),
„tnaar ik schroom niet te herhalen, wat ik in de Tweede Kamer
meermalen gezegd heb : dit Ministerie heeft het voetspoor
eener staatkunde, waartegen het Vorst en Volk zou vrijwaren,
gevolgd ; de nationale kracht, waarin Uwe Majesteit een steunpunt
van vorstelijke zelfstandigheid vond, verlamd ; bondgenooten
moedeloos en tegenpartijders overmachtig gemaakt. De
zegekreet ten vorigen jare, na het tot stand komen der afschaffing
op het gemaal : „de oppositie is de regeerende partij,"
is niet onbekend, waarbij straks de aanmerking geyoegd werd :
„is het voor de waardigheid der Kroon niet beter dat het
hoofd der oppositie minister, dan dat de minister aan het
hoofd der oppositie onderschikt zij ! Vooral zou in April
1853 niet licht iemand van dit Ministerie deze wet op het lager
onderwijs hebben verwacht : verloochening van het Christelijk
karakter der Natie ; prijsgeven aan de, Roomschgezinden van
al hetgeen de Protestantsche Christen als onmisbaar in de
volksopvoeding waardeert. Het intrekk en van zoodanige wet
zou, dunkt me, de eerste daad en het programma van een ge-
wijzigd bewind zijn."
En wat hij van een eventueel nieuw op te treden Ministe-
rie wenschte, formuleert Groen aldus : „in de regeling van het
lager onderwijs worde niet belet het oprichten van openbare
scholen, waar, door afzondering van Israelieten en Roomschen,
de Protestant, gelijk ook de wetgever van 1806 gewild heeft,
in de gelegenheid zij tot het belijden van den Zaligmaker, tot
het gebruiken van Gods Woord, tot het vermelden van datgeen,
waarin de kracht en de kern der geschiedenis, van uwe
en ook van zijne vaderen openbaar is."