klop006nede08_01.pdf

370 IN DE KERK,
meente bij den nauwen band, door God sinds eeuwen tusschen
Oranje en Nederland gelegd en in stand gehouden. Daarn a
richtte hij het woord tct de Koningin en vervolgens tot de
Koningin-Regentes . „Gij hebt ons gezegd, dat Gij aftreedt,"
zoo sprak hij, „maar neen, nodit treedt Gij af, want Gij blijft
de Moeder uwer Dochter voor een Volk, dat begon U te achten
en eindigt met U lief te hebben !"
Een vierstemmig koor hief nu een schoon lied aan, a cappella,
uit den G e d e n c k k 1 a n k, op woorden van Prof. Beets,
en daarna schetste de Predikant de belangen, die Vorstin en
Volk verbonden, en de plichten, die hen als zijden koorden
saâmverbonden : Liefde, Eendracht, Trouw. Nadat nu door de
Gemeente het eerste vers van den i 1 8den Psalm en door een
solo een deel van Handel's Halleluja gezongen was, verlieten
Hare Majesteiten het kerkgebouw, ter wijl het orgel Haar met
de lieflijke tonen van 't oude „Wilhelmus" begeleidde en Weeskinderen
Haar weg met bloemen bestrooiden.
Lang voor de hemel daarboven zijn flonkervuren ontstak,
glansden en schitterden reeds de vuurlijnen in de Residentie.
Vdor het PJleis een groote zon boven en twee kleinere aan de
zijden van het baldakijn, ter zijde tusschen de bloemen en de
honderden electrische lampjes. Doch 't is moeilijk bij dien algemeenen
wedijver te zeggen, wat het schoonst is. Alle straten,
alle pleinen baden als in een zee van licht. De paleizen en
de hotels, de winkels, ja, de lanen van het Bosch strijden om
den zegepalm, en zelfs binnen de woningen hebben sommige
burgers voor hun vensters rijke kaars-illuminaties aangebracht.
't Is als bewoog de woelende schare, die zich door de straten
en over de pleinen verdringt, zich in een toovertuin voort. De
Scheveningsche weg wil nog boven den Vijverberg uitsteken,
doch wie wil het heden niet van den mededinger winnen ?
Het is negen uren. De Koninginnen rijden uit om zelf
een blik op de feestelijk verlichte straten te werpen. Door een
escorte Huzaren voorafgegaan, door den Burgemeester begeleid
en gevolgd door de Indische Vorsten, onder gejuich der menigte,
rijdt de Stoet voort, langzaam, maar nog altijd te snel voor de