klop006nede08_01.pdf

HET VERTREK. 365
voorzeker de hulde, welke de beide Vorstinnen brachten aan
den voortreffelijken geest der Burgerij, onder hun bestuur. Straks
berichtte de Burgemeester, dat hij het volgende telegram van
Hare Majesteiten ontvangen had.
„Bij Mijne terugkornst in de Residentie is het Mij eene
behoefte, nog eens Mijne gevoelens van ware dankbaarheid
te uiten voor de zoo hartelijke en schitterende ontvangst, die
Mij in de Hoofdstad te beurt viel. Ik ben diep getroffen door
al de ontelbare bewijzen van liefde, gehechtheid en trouw, die
Ik in Amsterdam ontving.
Onvergetelijk zullen Mij de dagen zijn, in Uw midden door-
gebracht.
Ik verzoek U Mijnen diepgevoelden dank over te brengen
aan alien, die, bezield met gevoelens van verknochtheid
en aanhankelijkheid, het hunne hebben bijgedragen tot het
zoo uitstekend slagen der schoone feesten, die Mij aangenaam
verrast hebben door de zoo prachtige versiering der Stad en
de schitterende illuminatie. Voor de voorbeeldige orde, die
overal heerschte en die een ieder hielp handhaven, ben Ik
erkentelijk.
Amsterdam heeft Mijne Moeder en Mij heerlijke feestda-
gen bereid, die onze harten met groote blijdschap en dankbaarheid
vervullen.
WILHELMINA."
Dienzelfden morgen scheen de feestvreugde Hare Majesteit
vooruit-gestoomd te zijn naar het vorstelijk Den Haag. Nauwelijks
was de dag aangebroken, of duizenden verdrongen zich
in het Bezuidenhout en de omliggende straten, en het was
nog geen acht uren in den morgen, of daar was geen plekje
meer te veroveren op de trottoirs, terwiji de rijweg opengehouden
werd voor hen, die bij de feestelijke intocht behoorden
aanwezig te zijn. De talrijke eerepoorten, de versierde
mastenrij met hare bloemenmanden, ter halver hoogte prijkend,
de rijk getooide woningen, voor welker opengeslagen ramen zich
duizenden toeschouwers, de bewoners met hunne gasten, ver-