klop006nede08_01.pdf

DE INHULDIGING. 355
buiten, en als hij straks aan de opeengedrongen menigte het
blijde nieuws mededeelt, dan weergalmt daar een donderend
„hoera I"
Het orgel zet in, het Zangkoor stemt mede in het zacht
geruisch, de instrumenten schallen :
„Komt, dankt nu alien God,
Met hart en mond en handen !"
En onder dien danktoon voor den Koning der koningen
verlaat Hare Majesteit, door dezelfde Commissie uitgeleid, het
Kerkgebouw en begeeft zich ten Paleize. Een oogenblik van
rust en de vleugeldeuren ontsluiten zich. De Wapenherauten
plaatsen zich ter zijde van het balcon en steken de klaroen.
Daar verschijnt Zij zelve in vol kronings-ornaat en beantwoordt
met Haren minzamen groet het juichen de Volk, dat heden zijn
schoonsten dag viert : een dag, onvergetelijk voor de Vorstin
en Hare onderdanen !
Het gewoel op de straten bleef voortduren en werd er niet
minder op, toen reeds vroegtijdig de illuminatie van straten en
grachten, pleinen en gebouwen een aanvang nam. Weldra baadde
Amsterdam zich in een zee van licht en hier en daar, waar
de meest schitterende verlichting aangebracht was, kon men
zich nauwelijks een doortocht banen. Heerlijk was die avond,
vooral toen, nadat het diner te Hove geeindigd was, waaraan
niet minder dan 28o hooggeplaatste personen deelgenomen hadden,
de Koningin met hare Moeder en de verwante Vorsten
langs de grachten en door de straten reden, om zelf te aanschouwen,
* hoe het gelukkige Amsterdam zich uitputte in huldebetoon.
't Was, of de nacht in een dag was veranderd en Zij
van dien dag was als de zon, die aan alles vreugde en leven
mededeelde. En toen dan eindelijk de morgenzon het kunstlicht
verbande, stonden andermaal duizenden op den Darn, en
weer schalden de bazuinen van de tinnen daar boven. Men
wachtte op de dingen, die komen zouden, en weldra werd dan
ook de ruimte voor het Paleis op nieuw afgezet. Een machtig
Zangkoor wenschte de Koningin een aubade te brengen en te