klop006nede08_01.pdf

354
DE EED.
Ik zweer, dat Ik de onaf hankelijkheid en het grondgebied
des Rijks met al Mijn vermogen zal verdedigen en bewaren,
dat Ik de algemeene en bijzondere vrijheid en de rechten van
al Mijne onderdanen zal beschermen, en tot instandhouding en
bevordering van de algemeene en bijzondere welvaart alle mid -
delen zal aanwenden, welke de wetten ter Mijner beschikking
stellen, zooals een goed Koningin schuldig is te doen."
Een oogenblik van plechtstatig zwijgen . . . Zij werpt nu
met vorstelijke gratie het Koninklijk hermelijn terug, dat den
schouder dekt, en met den meest diepgevoelden ernst, als Wilde
Zij geheel Haar voile hart in den toon Harer stem leggen,
spreekt Zij, de rechterhand ten hooge geheven :
„Zoo waarlijk helpe mij God Almachtig !"
Weder volgt op Haar eed het diepst zwijgen, en nog staat
Zij daar, als zelve getroffen onder den inhoud Harer woorden,
totdat een daverend : „Leve de Koningin !" Haar uit de betoovering
van dit heilig oogenblik wekt. Weder neemt Zij haren
zetel in. Het aloude verbond tusschen God en Nederland heeft
Zij vernieuwd ; houde het jaren nog stand !
Daar begeeft zich de Voorzitter der Kamer naar den Troon
en zweert :
,,Wij ontvangen en huldigen, in naam van het Nederlandsche
Volk en krachtens de Grondwet, U als Koningin ; wij
zweren dat wij Uwe onschendbaarheid en de rechten Uwer
Kroon zullen handhaven ; wij zweren alles te zullen doen, wat
goede en getrouwe Staten-Generaal schuldig zijn te doen."
„Zoo waarlijk helpe ons God Almachtig !"
En nadat nu alien den eed afgelegd hebben, treedt de
Wapenkoning in zijn rijken dos naar voren, en den scepter
zwaaiende, verkondigt hij luid :
„Hare Majesteit, Koningin Wilhelmina is ingehuldigd. Leve
de Koningin !"
Tot driemalen toe wordt deze afkondiging herhaald en
terstond neemt de tweede Wapenkoning die over, waarop alle
aanwezigen, in nimmer weer te geven geestdrift, instemmen
met het : „Leve de Koningin 1" De Wapenheraut treedt naar