klop006nede08_01.pdf

DE GEBOORTEDAG DER KONINGIN. 341
scepter zelf in handen nemen zou, werd in vele gemeenten van
ons land op buitengewone wijze gevierd, ja, in menige plaats
had men besloten dien dag in de verschillende kerkgebou wen
plechtig de wij den. Zoo ook te Amsterdam. Een groote schare
begaf zich dien dag naar de verschillende kerken, om er den
God des hemels zegen en vrede of te smeeken over de jonge
Vorstin en Hare regeering. Diepe, gevoelvolle woorden drongen
van den kansel in de harten der toehoorders, en dezen
zonden hun beden en zangen ten hooge, als een lieflijke wierook
ter eere van den God van Nederland en Oranje. Zelve
begaf de Koningin zich den daaropvolgenden Zondag naar de
Groote Kerk in de Residentie, waar de leeraar, Dr. Van der
Flier, sprak naar aanleiding van de woorden : „En nu, wat
verwacht ik, o Heer ? Mijne hope, die is op U ?" Als ware ze
bij een mijlpaal in Haar leven geplaatst, wekten de woorden des
predikers de Vorstin op, om een blik terug, een blik vooruit,
en ook een blik naar Boven te slaan, en waar hij Haar bepaalde
bij den ernst der roeping, welke Haar straks wachtte,
verzekerde hij Haar, dat de Gemeente Haar dragen zou op de
vleugelen des gebeds. Ter wijl de Vorstinnen de Kerk verlieten,
zong de Gemeente Haar staande Ps. 134: 3 toe.
En nu, wij staan met onze beschrijving aan den ingang
van heerlijke en rijke dagen, onvergetelijk voor ieder, die Nederlander
heet. Het zal ons ondoenlijk zijn, al het schoone te
vermelden, dat die dagen te hooren en te aanschouwen gaven.
Het weinige, dat wij onzen lezers kunnen bieden, strekke eenigermate
tot vergoeding voor het gemis van zoovelen hunner, die
daarvan niet konden genieten, tot blijvende herinnering voor
hen, die daarvan oog- en oorgetuigen waren. De Hoofdstad en de
Residentie trokken de aandacht van geheel het Land tot zich,
en daartoe wenschen we ons dan ook in hoofdzaak te bepalen.
Ja, Amsterdam heeft feest gevierd in den eenigen, in den
rijksten zin des woords. Maanden tevoren hadden zich feestcomites
en buiten-commissien gevormd, om gelden sa'am te brengen
en plannen te beramen, ten einde den gewichtigen dag tot
een luisterrijk nationaal feest te maken en, naarmate de weken