klop006nede08_01.pdf

30 ORGANIEKE WETTEN.
1855 werd ook het tonnengeld afgeschaft. Daarentegen behield
men de accijnsen op den wijn en werden die op de sterke
dranken zelfs verhoogd, altemaal middelen, waardoor de geavan-
ceerd-liberalen zich meer en meer de volksgunst zochten de
veroveren.
Daarbij bleef het echter niet. Het April-ministerie had op
zijn programma vooral ook uitdelging van de schuld geschreven.
Na den welgelukten aanval op de accijnsen, wilde het door
conversie een stouten stap wagen tot vermindering der schuld,
een gewaagd plan, niet ten onrechte door de tegenstanders een
beurs- en loterijplan genoemd. Het Regeerings-ontwerp strekte
om een bepaald bedrag van de rentegevende Staatsschulden
tot 3 0/0 effecten te herleiden. De minister van Financien, Van
Doorn, trad of en werd door W. Vrolik vervangen, die, ziende
dat het voorstel geduchte tegenkanting ondervond, het spoe-
dig introk. Allengs werden nu die wetten onder handen genomen,
welke als uitvloeisel van de Grondwet, reeds door het
ministerie Thorbecke in uitzicht waren gesteld, doch door de
April-beweging op den achtergrond geschoven waren. Zoo werd
door den minister Donker Curtius eene commissie benoemd
om het wetsontwerp tot regeling der rechterlijke organisatie,
reeds in 1853 ingediend, nader te onderzoeken, en voorts werden
er wetten aangenomen in dit zittingjaar op de ministerieele
verantwoordelijkheid en op het recht van vereeniging en vergadering,
terwij1 ook de Armenwet, welke reeds onder het
ministerie Thorbecke zoo heftige tegenkanting ontmoet had,
den 23sten Mei 1854 met eene meerderheid van slechts negen
stemmen aangenomen werd.
Ja, het moet hier eerlijk betuigd, dat 't Kabinet van Hall
inderdaad zich beijverde om in het gevlei der Liberalen te komen
en werkelijk den staatkundigen tijd des levens rijk in vruch-
ten deed zijn. Zijn geboorte intusschen maakte, dat het bij de
Liberalen van Thorbecke noch vertrouwen, noch voldaanheid
oogsten kon. Medegaande, waar de Regeering zich zelf door
het liberale program liet drijven en zich haastende om het in
de toepassing der Grondwet van 1848 te steunen, namen zij het