klop006nede08_01.pdf

IN GELDERLAND. 335
die de aloude deftigheid van het Parlement aldus waagt te breken
! Een grijsaard staat daar, de oogen glinsterend van geestdrift
: het is de oude heer Donner, de oudste onder de Kamerleden,
wien de band der etiquette te eng was. Maar hij brak
dien tevens voor hen alien, en daar barst uit alle y keel een
daverend : „Leve de Koningin 1" Daar buiten zet die juichtoon
zich voort onder de schare, die zich op het Binnenhof verdringt,
en de jubel overstemt de muziek ! Het is nu een gejubel geworden
van het Binnenhof tot waar de glazen koets daarheen
rijdt voor den ingang van het Paleis.
In de volgende maand waren Hare Majesteiten genoodigd
tot een diner, dat de Staten van Gelderland te harer
eere aangericht hadden. Merkwaardig voorzeker is, wat d e
G e 1 d e r 1 a n d e r daaromtrent in hare kolommen schreef :
„Dat de Koningin bidt voor het eten en dit aan Hare
Dochter geleerd heeft, was bekend ; dat Zij den moed harer
overtuiging -bezit om zulks ook te doen bij officieele plechtige
gelegenheden — al zijn misschien ook personen aangezeten, die
het ongeloof aanhangen en gewoon zijn nooit te bidden — is
eener Vorstin waardig ! Doch de daad, die wij willen roemen,
is, dat Zij voor iedereen aan tafel gelegenheid verzocht om
eerst zijn hart tot God te richten. Hierin ligt niet alleen het
besef, dat Zij is de Koningin eener Christelijke, geloovige Natie,
maar ook de vrijmoedige uitspraak van dat besef, eene openbare,
verhevene belijdenis, die het Nederlandsche Volk goed
zal doen."
En weder ging een jaar voorbij. Met spanning verbeidde
Neerland's Volk den dag, waarop zijne Koningin de regeering
zou aanvaarden. Wat al plannen werden maanden tevoren gemaakt,
wat al schatten geofferd om dien dag recht feestelijk
te vieren, en naar-mate het tal der maanden kromp, werd de
spanning grooter, totdat men in vergaderingen en gezelschappen,
ja ook in particuliere gesprekken, bijna over niets anders
sprak dan over de inhuldiging der jeugdige Koningin ! Reeds
had de Koningin-Regentes bij het sluiten van de Kamers uit-
gesproken, dat Haar liefste wensch vervuld stond te worden