klop006nede08_01.pdf

VERBLIJF TE FLIMS. 301
tert, dat in een roemvol verleden een wakkere kampioen geweest
is voor Vaderland en onafhankelijkheid, voor politieke
en godsdienstige vrijheid."
Schitterend waren de feesten, die ter eere van het gouden
Bruidspaar gegeven werden, doch wij gaan ze stilzwijgend
voorbij, daar ze minder tot onze geschiedenis behooren ; slechts
zij vermeld, dat er bij de feestvoorstelling in den Schouwburg
en bij de allegorische optocht een voornaam deel aan Nederland's
historie was gewijd. Jammer slechts, dat z66 korten tijd
na het gouden huwelijksfeest de droeve treurmare Nederland
bereikte, dat eene Vorstin, die voortdurend getoond had een
ruim hart en eene milde hand te bezitten voor haar Vader-
land en hare vroegere Landgenooten, ter eeuwige ruste ingegaan
was !
Nadat de beide Vorstinnen bij het te water laten van
het ramtorenschip „Koningin Wilhelmina" en het aandeel, dat
zij namen in het eeuwfeest der Rijdende Artillerie, van hare
voortdurende belangstelling in alles, wat leger en vloot betrof,
op nieuw hadden doen blij ken, vertrokken zij den 4den Mei naar
het buitenland. Bij de doorreis over Ludwigsburg werden de
Koninginnen aan het Station verwelkomd door den Koning en
de Koningin van Wurtemburg, die het Koninklijk slot tot
haar verblijf inruimden. Na een bezoek aan Stuttgart, werd de
reis naar het schilderachtige Flims voortgezet, waar Hare Majesteiten
in de bekoorlijke villa Silvana intrek namen.
Gedurende het verblijf aldaar overleed Vorst George van
Waldeck-Pyrmont, de Vader der Koningin-Regentes. Met het
oog op den gezondheidstoestand der jeugdige Koningin, zag de
Regentes of van haar Qorspronkelijk voornemen om de ter aarde
bestelling te Arolsen persoonlijk bij te wonen, waarom luitenantgeneraal
Graaf Dumonceau ter vertegenwoordiging Harer Majesteiten
zich naar Waldeck begaf. Straks, nadat het verblijf te
Flims zijn versterkenden invloed krachtig op de jonge Koningin
had doen gelden, werd de terugreis over Arolsen genomen,
waar de Koningin-Regentes een bezoek aan het familiegraf te
Rhoden aflegde,