04.05.2013 Views

klop006nede08_01.pdf

klop006nede08_01.pdf

klop006nede08_01.pdf

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

272 IN DE NIEUWE KERK.<br />

Daar verschenen de Koninginnen, en een plechtig zwijgen<br />

heerschte onder die menigte, wier oog alleen een rustpunt<br />

zocht ginds bij dien grooten leuningstoel, door de Koninklijke<br />

Kroon gedekt, waarin een lief Kind, bij al de naiveteit en de<br />

innemendheid der jeugd, zich als verborg. Nadat het Halleluja<br />

uit de Alessias" van Handel geruischt had door de kerkgewelven,<br />

hief het Koor de Welkomstgroet aan, en als ook deze<br />

met stille aandacht door de beide Vorstinnen aangehoord was,<br />

trad de Burgemeester voor den Troon, om Hare Majesteiten,<br />

namens den Gemeenteraad der hoofdstad, een gouden gedenkpenning<br />

aan to bieden, waarop de bustes der beide Vorstinnen<br />

prijkten met het randschrift :<br />

„Het Vaderland getrouw tot in den dood."<br />

Een sierlijk album werd daarbij onder de meest warme<br />

bewoordingen overhandigd. Hartelijk dankte de Koningin-Regentes<br />

voor het welkom, Haar en Hare Dochter geboden en<br />

Zij besloot :<br />

„Getrouw tot in den dood, zij ons aller devies, dan zal<br />

met Gods hulp ons kleine Nederland groot zijn in geluk, orde<br />

en voorspoed. Dat geve de Almachtige !"<br />

Daar schaarden zich een I 50-tal Weezen, meisjes en jongens<br />

uit de weeshuizen van alle gezindten voor den Troon,<br />

Meisjes strooiden bloemen voor de voeten der jonge Koningin<br />

en onder gepaste bewoordingen bood een hunner Hare<br />

Majesteit een bouquet van veldbloemen aan, naar de nationale<br />

kleuren gerangschikt, waarna het meisje woorden van diep gevoel<br />

in dichtmaat tot de Koningin richtte, en daarmede was<br />

het afgeloopen ? Neen . . . . het gekroonde Kind rees op, begaf<br />

zich tot het meisje, dat Naar schoonste kroon, hare ouders,<br />

had verloren, en met een blik, waarin kinderlijke eenvoud,<br />

medelijden en dankbare liefde om den voorrang streden, reikte<br />

Zij de geefster op ongekunstelde wijze de hand. Nu vergat men<br />

alles : den ernst van het gebouw, de plechtigheid der zitting, de<br />

aanzienlijke schare, en een daverend : „Leve de Koningin !" vervulde<br />

het gansche gebouw. Ja, van dat oogenblik af, had de<br />

jonge Koningin Wilhelmina voor zich als in een storm ver-

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!