klop006nede08_01.pdf

246 DE BEGRAVENIS.
vele andere vertegenwoordigers van vreemde Vorsten, brachten
eigenhandig schrijven van hunne Souvereinen over en legden
kransen en andere huldeblijken op de kist neder, ten bewijze,
hoe Zijne Majesteit ook aan vreemde hoven geacht werd.
Zoo zou dan op Donderdag, den 4den December 1890,
het stoffelijk overschot des Konings naar den vorstelijken grafkelder
overgebracht worden. Hoe vele malen was hij zelf daarheen
getogen om leden van zijn gezin en van zijn huis ter
laatste rustplaats te voeren. Thans zou de groeve zich voor den
laatsten mannelijken Telg uit het Oranjehuis openen. Under het
luiden der doodsklokken bewogen zich duizenden in •de straten
der Residentie en telkens voerden de treinen nieuwe scharen
van landgenooten en vreemdelingen aan, die de begrafenis
wenschten te aanschouwen. Tegen half elf in den morgen verzamelden
zich de koetsen aan het Paleis en werden de troepen
opgesteld in het Willemspark en langs de straten, waardoor
de lijkstoet zich bewegen zou. Ook de vertegenwoordigers
der vreemde hoven begaven zich naar 't Paleis, waar een compagnie
van de Artillerie-schutterij de eerewacht betrokken had.
Een kanonschot in Den Haag en in Delft meldde de bevolking,
dat de plechtigheid een aanvang nemen zou. Under diep zwijgen,
slechts afgebroken door het gebulder van het kanon van
minuut tot minuut, werd het lijk door de dragers en 24 onderofficieren
gedragen tusschen de rijen der hoogwaardigheidbekleeders,
die dit met den grootsten eerbied, sommigen zelfs met
zichtbaren weemoed, aanzagen, en droef vooral was het tooneel,
toen Hare Majesteit de Koningin-Weduwe, geleid door de Groothertogin
van Saksen, aan het_hoofd harer hofdames naderde, om
het stoffelijk overschot van haren geliefden Koninklijken Gemaal
tot in de vestibule te begeleiden. Nadat alien hunne plaatsen in-
genomen hadden, schreed de stoet langzaam voort, en hoe groot
de schare was, die daarvan ooggetuige wilde zijn, moge blijken
uit de omstandigheid, dat er in geheel de Residentie geen nachtverblijf
over was en honderden den nacht op straat hadden moeten
doorbrengen. Overal, op straten en stoepen, in deuren en
ramen, in winkels en op de daken rag men opeengepakte scharen,