klop006nede08_01.pdf

242 DE ROUW.
ring van den Nederduitschen Bond, saAmgeroepen tot protest
tegen eene beleediging van de Vlaamsche taal, sprak de Voor-
zitter, onder langdurig en daverend applaudissement der aanwezigen,
nadat hij den zwaren slag, welke Noord-Nederland
door het afsterven van Koning Willem III trof, had herdacht,
het volgende : „De Bond heeft steeds vreugde en leed met zijne
noordelijke naburen gedeeld en zal daarom ook thans zijn rouwbeklag
zenden aan 't Koninklijk Huis en aan den Staat. Er
is een goed voorbeeld gegeven door de Koningin, die de taal
des Volks heeft geleerd, zoodra zij de Echtgenoote werd van
den Nederlandschen Koning."
Te half twee uren zou op Vrijdag, 28 November, ten paleize
op het Loo toegang verleend worden aan ieder, zonder
onderscheid, die het lijk des Konings alsnog zou willen aanschouwen.
Reeds te 12 uren stroomden belangstellenden toe, en
van dat oogenblik af rolden de rijtuigen af en aan en honderden,
in rouwgewaad gehuld, schreden onder somber zwijgen
door het sterfvertrek, doch de menigte kransen, welke de kist
bedekten, maakten het nagenoeg onmogelijk, een blik door de
glazen ruit te werpen, terwiji een drietal adjudanten alle stoornis
verhinderde en elke aanraking van de kransen verbood.
Het gansche Land deelde in de rouw, en het was alsof een
somber waas over geheel de Natie hing , bezetting en wacht
trokken zonder muziek of tromgeroffel met omfloerst vaandel op
post. Rouwversierselen waren in winkels en aan de huizen aangebracht
en een menigte burgers droeg het geliefde Oranje met
rouwfloers omwonden. Het waren donkere dagen, maai- daar
boven schitterde aan den helderen hemel de najaarszon en
sprak tot de gebroken harten : „De oude God leeft heden nog !"
Langzamerhand brachten de treinen hooggeplaatste vertegenwoordigers
van vreemde hoven aan in de Residentie, welke
in last hadden, hunne Vorsten bij de begrafenis des Konings
te vertegenwoordigen, en naarmate de dag voor deze droeve
plechtigheid naderde, was men en in de Residentie en op 't Loo
ijverig in de weer om de noodige voorzorgsmaatregelen te nemen.
Op den Zondag, welke aan de plechtigheid voorafging,