klop006nede08_01.pdf

232 DE BULLETINS.
„Moge God het lijden van onzen Koning verzachten en
Nederland nemen onder Zijne heilige hoede !
„Laster en bevelen, dat deze Proclamatie in het S t a at sb
1 a d zal worden geplaatst.
„Gedaan te 's-Gravenhage op heden, den 2osten Novemker
1890.
EMMA."
De Proclamatie was door het achttal Ministers gecontrasigneerd.
Van alle zijden, ook van de buitenlandsche hoven,
stroomden de blijken van hulde en deelneming, in den vorm
van adressen, telegrammen en verkiaringen van hulde en sympathie
toe, en in vele bladen, ook van over de grenzen, verschenen
waardeerende artikelen over de Koningin-Regentes.
Een tijd lang bleef de toestand van den Koninklijken lijder
op dezelfde hoogte. Na eenige dagen van hevige opgewondenheid,
in het midden der maand November, was weder rust
gevolgd en bij gebruik van het noodige versterkende voedsel,
bleef de hooge Kranke op en neer gaan. Onvermoeid waakte
de Koningin aan Zijne legerstede, welke zij slechts verliet,
om de zorgen der Regeering waar te nemen. Den I6den November
nog las men in de S t a a t s-C our ant het volgende
officieele bericht : „In den toestand van Zijne Majesteit den
Koning is noch verbetering, noch achteruitgang op te merken.
Slapen en waken wisselen elkander op onregelmatige wijze af,
terwij1 de krachten dezelfde blijven." Alleen werd de spraak
nu en dan eenigszins belemmerd, en nog op Vrijdag, 21 November,
meldde het officieele bulletin : „Sinds 15 November is de
toestand van Zijne Majesteit nagenoeg onveranderd gebleven.
De voedselopneming blijft voldoende, maar Zijne Majesteit geniet
op zeer ongeregelde tijden rust." Niemand dacht, dat de
lang gevreesde slag zoo spoedig volgen zou.
Den 2osten November hernieuwden zich echter de gewone
pijnaandoeningen met groote hevigheid, en sterk daalde de
pols, terwijl bij volkomen afwezen van bewustzijn de polsslag
al meer versnelde en het slikken onmogelijk werd, waarom
Hare Majesteit den toestand als hoogst ernstig beschouwde en