klop006nede08_01.pdf

'S KONINGS BEZOEK. 19
En de Koning ?
Ook de meest onbevooroordeelde kan het niet geheel zonder
verband met de staatkundige omstandigheden beschouwen,
dat Z. M. den 1 4den der zelfde maand een bezoek aan de
stad Utrecht bracht. Was het wonder, dat en de Anti-revolutionairen
en de leiders der April-beweging daarin een bewijs
zagen, hoe de Koning, gaarne geneigd om zijn Koninklijk
woord, tot de Amsterdamsche deputatie gesproken, krachtiger
te doen gelden, eenvoudig door de banden, welke de constitutie
aanlegde, en door de omstandigheden in de vervulling beperkt
was geworden. En nu herleefde, ondanks de teleurstelling,
die men vooral in Utrecht gevoelde, het nationaal bewustzijn
en men ontving den Koning met een vreugdebetoon, dat aan
Z. M. genoegzaam verzekeren kon, hoe zeer men, de omstandigheden
rekenende en de feiten betreurende, toch met hart
en ziel aan hem persoonlijk en aan zijn huis gehecht was.
Alle pogingen dan ook om van de gelegenheid partij te trekken
en een protest te doen uitgaan tegen de Grondwet van
1848, werden in de geboorte reeds gestuit.
Meer dan ooit werd het duidelijk, dat koning Willem III
als privaat persoon, als telg uit den Oranjestam, met zijn yolk
medeleefde, ook al noodzaakten zijne constitutioneele verplichtingen
hem nu en meer dan eenmaal in zijne regeering — en
't is daarom juist, dat we er hier de aandacht op vestigen —
besluiten te bekrachtigen, welke een ander oordeel zouden
wettigen.
Op denzelfden dag, dat Z. M. Utrecht binnentrok, doortrok
Joannes Zwijnen, de nieuw benoemde Aartsbisschop van
Utrecht, de stad, doch als een onbekende, die het in de gegeven
omstandigheden beter vond, geen feestelijken intocht binnen
de hoofdplaats van zijn gebied te doen. Het was er dan
ook verre van verwijderd, dat de Regeering hem zou toegestaan
hebben, zich als titularis van dien naam in eene stad te
vestigen, waar men zeker liever Z. M. ontving dan den voor
het yolk geincarneerden voorlooper der weleer zoo beruchte
Spaansche Inquisitie. Een phar dagen later waren de nieuw