klop006nede08_01.pdf

18 DE AANNEMING.
wet geweerd wilde zien. De Grondwet van 1848 was, naar
hunne wijze van zien, echt Anti-ultramontaansch en ging uit van
de meening, dat „de verdediging tegen het herlevend Ultramontanisme
moest gezocht worden in nationale politick, in datgene,
wat de hoofdgedachte is geweest der beweging van April, en
deze is een protest tegen eene politieke greep van de Curie
van Rome in het Staatsrecht van ons Vaderland, een weerstand
bieden aan het Ultramontanisme." Van de zijde der Katholieken
deden zich Van Nispen tot Sevenaer, Dommer van Poldersveldt,
Storm en Van Luyben krachtig gelden. Vooral de
laatste. verzette zich heftig tegen het misbruik, dat men z. i.
van het woord Ultramontaan maakte, waaraan men voor het
yolk, dat de beteekenis van het woord niet wist te schatten,
eene hatelijke uitlegging overliet. Immers alle Katholieken in
Nederland waren Ultramontanen, dat wil zeggen : Pausgezinden.
Hoe krachtig echter de Katholieken zich deden hooren en
hoe zeer zij ook op den steun der Liberalen rekenen konden,
den 25sten Augustus werd de Wet met 41 tegen 27 stemmen
aangenomen. De Anti-revolutionairen en alien, die ten gevolge
van de April-beweging hun zetel in de Kamer hadden verkregen
of behouden, stemden voor. In de Eerste Kamer volgde
de aanneming den 8sten September met 22 tegen r6 stemmen,
waarvan een zevental Protestanten. Twee dagen later ontving
het ontwerp de Koninklijke Sanctie, nog voor de Kamer
uiteenging.
Merkwaardig was het woord, waarmede de minister van
Binnenlandsche Zaken straks de Vereenigde Zitting der Kamers,
in naam des Konings, sloot. Merkwaardig vooral, omdat het
eenig licht werpt op de verwachtingen van de Regeering met
betrekking tot de nieuwe Wet. „De vruchten van het gemeen
overleg," zoo sprak hij, „zullen niet achterwege blijven en de
Wet in deze zitting het laatst tot stand gekomen, in hare
ware beteekenis opgevat en in milden zin ten uitvoer gelegd,
zal, gelijk wij vertrouwen, strekken tot bevordering der eensgezindheid
in den Staat, zonder welke geene betere toekomst,
geen volkswelvaart voor Nederland te wachten is."