klop006nede08_01.pdf

TO DE LIEDEKERCKE.
gen. Nauwelijks was echter het nieu we Ministerie opgetreden, of
de graaf De Liedekercke ontving machtiging van de Regeering
om op zijn post te biijven, aangezien men de gespannen verhouding
tegenover den Pauselijken Stoel niet wilde doen voortduren
en de moeilijkheden niet verzwaren wilde. Men , stond
nu eenmaal voor een voldongen feit en waartoe zou men den
Anti-liberalen en Roomschen nog daarenboven tegen de Regeering
meer in het harnas jagen, dan door den loop der zaken
reeds was geschied ? Integendeel, men dacht er ernstig over om
de onderhandelingen met den Roomschen Stoel te hervatten en
ook Z. M., getuige de ministerieele verklaringen in de Tweede
Kamer, wenschte niets liever. Geen wonder, dat nu de partij
van het gevallen Ministerie luide genoeg uitsprak, dat men
van den godsdienstigen zin der Natie gebruik gemaakt had als
het onfeilbare middel om het ministerie Thorbecke te doen
vallen. Hoe het zij, op last van de Regeering knoopte de graaf
De Liedekercke weder onderhandeling aan met 't hof te Rome
en zond den ioden Mei een nota aan kardinaal Antonelli. Hierin
gaf de gezant uiting aan de smartelijke gewaarwordingen,
die de Pauselijke stukken en de geheele organisatie in Nederland
gewekt hadden en verklaarde hij, dat, ofschoon de Grondwet
aan den Paus het recht toekende, de inwendige regeling
der Roomsche kerk ook hier te lande vast te stellen, diezelfde
Grondwet ook den Koning de verplichting oplegde, de rust des
lands te beschermen en te waken, dat de eene godsdienstige
gezindheid zich geen invloed veroverde ten koste der rechten
van andersdenkenden. In bijzonderheden tredende, vraagde de
gezant, namens de Regeering, den inhoud te mogen kennen van
den eed, welke de Bisschoppen zouden behooren af te leggen
bij hunne aanstelling, en tevens gaf hij den Paus in overweging,
of het ook deze zelf niet oorbaar en nuttig zou voorkomen
om eenige verandering in de organisatie te brengen, met
name vooral tot de keuze der steden Utrecht en Haarlem,
voor de oprichting van een aartsbisdom en een bisdom. Men
erkende, dat de Pauselijke Stoel de historische, herinneringen
rechtens vooroordeelen zou noemen, doch deze vooroordeelen.