klop006nede08_01.pdf

DE OPPOSITIE. 1 2 3
te roemen, gene om de handelingen van minister Van Zuylen
te dezen opzichte streng of te keuren. De eersten beweerden,
dat de Minister weinig anders had kunnen doen en hij niet
slechts bewerkt had, dat Nederland zich met behoud van eer
uit de netelige questie had kunnen redden, maar ook tevens
Europa den vrede had gewaarborgd door een dreigende breuk
tusschen Frankrijk en Duitschland te voorkomen. De tegenstanders
beweerden, dat de eer van de Nederlandsche Natie
gekrenkt was door de weigering van Pruisen om de interventie
van onze Regeering aan te nemen, doch dat de Minister zelf
daartoe aanleiding gegeven had door die tusschenkomst aan te
bieden en voorts, dat we ons buiten onderteekening van de
Londensche nota hadden kunnen en moeten houden, aangezien
die onderteekening ons de zedelijke plicht oplegde de wapenen
op te nemen, zoodra van Fransche of Duitsche zijde de neutraliteit
van Luxemburg mocht geschonden worden. 't Was te
voorzien, dat er straks in de Kamer hevige strijd over de zaak
zou gevoerd worden en dat de begrooting daartoe eene welkome
gelegenheid aanbieden zou. Zooveel is zeker, dat de tegenstanders
van het Kabinet gaarne de gelegenheid aangrijpen
wilden, om het in zijn geheel te doen vallen. Bij het hoofdstuk
van Buitenlandsche Zaken brak dan ook bijna aanstonds de
storm los. Godefroy, Van der Maesen en Thorbecke verweten
den Minister, dat hij door de onderteekening van de Londensche
nota het Land in groot gevaar gebracht had en over het
algemeen Nederland gemengd had in eene zaak, welke kon
gezegd worden alleen de bijzondere belangen van den Koning-
Groothertog te betreffen. De Minister antwoordde daarop met
de herinnering aan de goede diensten, die dit Kabinet met
name in de buitenlandsche verhoudingen des Lands bewezen
had. Immers door de houding van het Kabinet was men vrij
gebleven van inmenging in den oorlog van 1866, zelfs had men
de vrije vaart op den Rijn bewaard en bovendien Limburg van
Duitschland weten los te maken. In de onderhandelingen met
Luxemburg had het Kabinet zich eerst gemengd, toen deze
werkelijk dreigden den Europeeschen vrede te verstoren, ook al