klop006nede08_01.pdf

11 4
DE PROTEsTr..N.
nius niet slechts als een volboed geestver want van Groen, maar
tevens als een Oost Indisch radicaal, en van conservatieve zijde
meende men in de motie een steenworp tegen de koloniale
beginselen van het Kabinet te zien. Anderen weder kreten ze
uit voor eene aanranding van de rechten der Kroon en van
weerszijden ontzag men zich niet, aan den tegenstander minder
ridderlijke bedoelingen toe te schrijven. Natuurlijk was de bestrijding
van de zijde van het Kabinet bijna algemeen. Zoowel
Van Zuylen als Heemskerk, Trakanen als Borret bestreden om
't zeerst de motie Keuchenius en beschuldigden de opponenten,
als beoogden zij niets minder, dan de Grond wet of te breken
en achtten de motie zelfs revolutionair, omdat zij verzet aanteekende
tegen eene benoeming, welke door den Koning geschied
was en waarin deze geheel vrij moest gelaten worden.
Toch bleek het, dat de Kamer zich door den weerstand der
Ministers, die zelfs de kabinetsquestie stelden, niet intimideeren
liet. De motie werd met 39 tegen 23 stemmen aangenomen.
Ofschoon alle Revolutionairen tegengestemd hadden, met uitzondering
van den voorsteller zelf, hadden al de Liberalen hun
stem ten gunste der .motie gegeven. Dien zelfden dag nog werd
er ministerraad gehoudcn en het gevolg was, dat het Kabinet
aan den Koning de ontbinding der Kamer raadde. De Koning
volgde dien raad en tegen 1 October, derhalve drie dagen na de
aanneming der motie, werd de Kamer ontbonden verklaard.
Als be weegredea daarto. vermeldde de ministerieele voordracht
het volgende :
„Door de aanneming van deze motie, welke, in verband
met de toelichting, daarvan door den voorsteller gegeven, en
met de beraadslaging daarover gevoerd, niet anders kan worden
beschouwd dan als een afkeuring en berisping van de benoeming
van den laatst afgetreden Minister van Kolonien tot
U. M. vertegenwoordiger in Nederlandsch Indie, is de Tweede
Kamer, naar ons oordeel, met overschrijding van hare grondwettige
bevoegdheid, getreden op het gebied der uitvoerende
macht, bij den Koning berustende, en heeft zij inbreuk gemaakt
op het prerogatief der Kroon, waarvan de uitoefening,