klop006nede08_01.pdf

MYER 'S BENOEMING. 113
en minder gemotiveerd ontslag nemen van den Minister van
Kolonien en zijne daaraanvolgende benoeming, en vooral de
liberale pers liet zich daarover heftig uit. De overige partijen
verdedigden de zaak evenmin, ook al meeuden zij dat de Kamer
zich hierover niet mocht uitlaten, als zijnde de benoeming
van 's Konings wege geschied. De Kamer zelf dacht daarover
echter anders, zooals straks blijken zal.
Den uden September werden de zittingen der Kamer
heropend met eene troontrede, waarin het heette met betrekking
tot de Kolonien : „Een mild, rechtvaardig, krachtvol bestuur,
gegrond op de handhaving van ons hoog gezag en op
eerbiediging van de gebruiken en instellingen der volken, onder
onze heerschappij geplaatst, zal hun vertrouwen in de Neder-
landsche Regeering bevestigen." Bij de beraadslagingen over
het ontwerp-adres brak terstond de storm over 't Ministerie los.
Heftig was de taal geweest in de liberale pers. Deze zaak was
de vrucht van voorafgegaan overleg, zoo heette het, ze was
niet minder dan misleiding, dan eene intrigue. Myer had de
Indische radicalen in de Vertegenwoordiging teleurgesteld en
daar moest eene persoonlijke veete bestaan tusschen Myer en
Keuchenius, die geruimen tijd in Indie gewoond had. Maar in
de Kamer sprak men nog stouter. Godefroy kenschetste den
treurigen indruk, welke de benoeming in den lande gemaakt
had ; Storm van 's Gravesande heette ze eene „onwaardige
handeling" en Keuchenius zelf „kon geen woorden vinden om
deze daad naar behooren te qualificeeren."
Na lande beraadslagingen stelde Keuchenius eene motie
voor, luidende : „De Kamer, de gedragslijn van het Kabinet ten
opzichte van de uittreding van den heer Minister van Kolonien
P. Myer afkeurende, gaat over tot de orde van den dag."
Over het algemeen was men het hierover eens, dat de minister
Myer, die de koloniale begrooting verdedigd en zijn te
volgen gedragslijn aangegeven had, zedelijk verplicht was geweest
ze ook uit te voeren, doch de tegenstanders beweerden,
dat hij, door hiermeé in gebreke te blijven, de Kamer had misleid.
Over de motie ontstond nieuwe strijd. Men kende Keuche-
Dl. VIII. 6