klop006nede08_01.pdf

I 1 2 VOOR D1 DERDE MAAL.
strijden voor eerlijke wetsuitlegging en voor herziening van
art. 194. Daardoor verloste hij de Kamer van de ontroering,
waarmede zij vernomen had, dat hij op indiening van een
voorstel ter wijziging van dat artikel bedacht was.
Toen hij straks andermaal in de Kamer gebracht werd
en ook Mr. L. W. C. Keuchenius, zijn vriend en medestander,
naast hem zitting nam, wilde men nog eens beproeven, of,
ondanks de verklaring van den minister van Justitie, van het
conservatieve Ministerie Van Zuylen-Heemskerk, in zake het.
onderwijs ten minste, eenig goed zou te wachten zijn. Groen
was afwezig, toen Keuchenius het Ministerie interpelleerde over.
de vraag, of de ministers van Binnen-, van Buitenlandsche Zaken
en van Kolonien eenstemmig dachten over de onderwijsvraag
en over de tegemoetkoming aan de bezwaren van an-:
dersdenkenden ? Daarop volgde van de zijde van het Kabinet
de verklaring, dat men niets meer toezeggen kon dan loyale
toepassing van de wet, zooals zij was, en men overigens even
min overtuigd was van de noodzakelijkheid tot herziening als
van de tijdigheid om eene poging te doen in den geest der.
voorstanders van het bijzonder onderwijs. Weinige dagen later
schreef Groen : „Ten gevolge der verklaringen van het Kabinet,
nader in de zitting van 23 Augustus bevestigd, ben ik nu volkomen
overtuigd, dat mijn terugkeer in de Tweede Kamer
voor hetgeen ik beoog, doelloos, zoo niet schadelijk zou zijn,"
en hiermede nam hij voor de derde maal ontslag als lid der
Tweede Kamer.
Daar het zittingsjaar bij de optreding van het nieuwe
Kabinet bijna ten einde geloopen was, had het Ministerie in,
den aanvang weinig politieken storm te verduren. De minister
van Kolonien, die zijne begrooting nog v6Or het uiteengaan der
Kamer had zien aannemen, bood zijn ontslag aan en werd
door den heer Trakranen vervangen, die zich terstond hevige
oppositie op den hals haalde door de benoeming van den heer
P. Myer, den afgetreden minister, tot Gouverneur-generaal van
Nederlandsch-Indie, in de plaats van Sloet van de Beele. Men
dacht in den boezem der Natie het zijne van het onverwacht