WONDERS PER DOSYN. - Die Gereformeerde Kerk Bellville

√P√
62
VERSTOMMENDE REAKSIES
Jona 4 : 1 - 5
Lees Eks 34 : 5 - 9
As die veertig dae eindelik verbygekruip het, gebeur daar net mooi
niks nie. Geen flitsende weerligte of dreunende donderslae of
stinkende brandende swaelreën nie. Nineve word nie verwoes nie.
Jona word vuurrooi van woede en ontevredenheid. Daarvoor het hy,
die arme hy nou al die moeite gedoen.. en nou is daar die afgryslike
risiko dat God bespot gaan word want Hy is dan in die oë van die
heidene nie 'n God wat sy Woord hou nie. Hy doen dan nie wat Hy
gesê het nie. Verder kon Jona ook bang raak vir die behoud van sy eie
kop. Profetekoppe het nogal die gewoonte gehad dat hulle nie al te
vas op die profeet se liggaam sit nie. Per slot van rekening was hy die
kapelaan van sy koninklike hoogheid die koning van Israel. As in
Israel gehoor word dat die Goddelike oordeel oor die aartsvyande
afgewend is deur die preek van Jona dan kan dit baie goed gebeur dat
hulle hom die doodstraf daarvoor gaan gee.
Daar is dus in 'n mate versagtende omstandighede vir die woede
uitbarsting van Jona. Die reaksie van die HERE die God-van-Jona-enmy
is so vriendelik en simpatiek-begrypend. Ek begryp dit eintlik nie.
Jona se reaksie verstom my. Die reaksie van die HERE daarop
verstom my.
Op Jona se hel-en-verdoemenis-prekie bekeer die inwoners van 'n
wêreldstad hulle. Maar Jona word kwaad en sê dat dit nou presies is
wat hy gedink het en waarvoor hy bang was en daarom het hy na
Tarsis gevlug "want ek het geweet U is 'n genadige en barmhartige
God, lankmoedig en vol liefde. U sien maklik af van die straf wat U
aangekondig het."
Vol verontwaardiging is Jona se woorde wat hy nogal 'n gebed noem.
Daarmee erken hy ronduit dat sy vlug na Tarsis baie goed oorwoë
was. Hy het gevlug nadat hy die voordele en die nadele teen mekaar
opgeweeg het. Sy 'nugtere' gevolgtrekking was dat daar teveel risiko
was dat die inwoners van Nineve sou luister en dan sou God van die
straf afsien en 'n gek van die profeet maak en eintlik ook van
Homself . Jona weet dus beter as God oor hoe om op te tree en hy sal
sorg dat God Homself nie bespotlik maak nie. Op die ou end moes
Jona egter besgee en dikbek in Nineve ingaan, wat hy dan ook maar
vir een afskeepdag gedoen het.
Soos Luther sê:" dis darem maar 'n eienaardige en snaakse heilige
hierdie Jona !" Maar is hy snaakser as ons ? Ons reserveer die oordeel
tog ook so maklik vir die mense buitekant ons eie kerkmure of ons eie
groep. Daar is by ons veels te min die gevoel en besef dat ons in baie
opsigte solidêr is met die goddelose wêreld. In Jona se lewe was die
goddeloosheid duidelik in sy beredeneerde opstand teen God, sy vlug,
sy afskeepwerk - en sy redes het baie redelik geklink en was waterdig
in sy eie oë . En is die geskiedenis van die kerk en van ons eie lewe