WONDERS PER DOSYN. - Die Gereformeerde Kerk Bellville

√P√
HOEKOM GOD RED
Jona 2 : 6
Jes 38 : 9 - 22
38
Wie is ek , sondige mens, om te kies tussen Jona se geloof en
ongeloof deur te sê "hier was dit net angs wat ek hoor" en "daar hoor
ek 'n bietjie skuldbesef" en "hier bespeur ek 'n bietjie bekering" en
"daar is daar nog onbekeerdheid".
'n Beginpunt was daar al toe Jona gesê het "gooi my in die woedende
see van God se toorn ". En nou is daar sy gebed. Daarin hoor ek tog
geloof - o nee geen volmaakte geloof nie, netsomin as wat ekself al
ooit 'n volmaakte geloof gehad het. Maar ek hoor geloof. Dis nie die
eindpunt van die bekering nie , dis net 'n wankelrige treetjie op die
bekeringspad, nog so aan die begin.
Netsomin soos u en ek beleef Jona alles met God in een gebed. God
is nie so gou en maklik met die mens "klaar" nie. Hy maak met geen
mens ooit op aarde "klaar" nie. Laat ons tog asseblief eerder erns
maak met die feit dat daar iets van die waaragtige bekering by ons
gevind word as met die onvrugbare en moordende vraag oor wanneer
ons bekering begin het.
Tot in die oneindige kan ek met myself en met ander praat en praat
oor skuldbesef en berou en gebed en boete en geloof en bekering en ..
maar die slotsom moet altyd tog wees : ek glo in 'n God van genade.
Hoe ek my geestelike lewe ook al toets, ontleed en weeg -dis al
sekerheid wat ek oorhou.
Agter alles in my lewe kan ek vraagtekens plaas, maar agter die
genadige trou van my God net uitroeptekens.
Jona moes dit ook doen toe hy so plotseling - onverwags deur daardie
vis gered is. Tot vers 6 van sy gebed was hy seker daarvan dat hy sou
sterf, ja al in die dood en hel gekom het. Maar, hoe ironies, selfs in
dood en hel is daar geen ontvlugting van die Here af moontlik nie.
Ook in die diepste dieptes is God Heer en Meester. Die profeet moes
self deur die diepste diepte heengaan om dit te ontdek.
En dan plotseling:"maar U HERE MY God het my lewe uit die kuil
van die doderyk gered". Die HERE red hom uit die verstikkende
water deur die vis. Al is hy nou ook in die ingewande van die seemonster,
hy kan tenminste weer asemhaal. Die vis is vir hom die bewys
dat die HERE nog sy God is, die troue Verbondsgod wat luister na
die geroep van Sy kinders:"toe ek wou vergaan, het ek aan die HERE
gedink en my gebed het by U gekom, in U heilige tempel".
Wonderlik en tog so moeilik te aanvaar daardie "genade alleen".
Gered uit God se vrye welbehae, uit genade alleen sonder dat ek die
allerminste kan doen om dit te verdien. God red hulle wat hulleself nie
kan red nie. Hoekom?
Omdat die Groot Jona wat Sy drie dae en nagte in die graf vergelyk
met Jona se verblyf in die vis, volkome betaal het vir Jona en u en my
sondes van ampsweiering en so baie ander sondes.