WONDERS PER DOSYN. - Die Gereformeerde Kerk Bellville

√P
MENING OF BEGINSEL ?
Jona 2 : 1 , 2
Lees Ps 25
31
Ons leef in 'n tyd waarin die mees fantastiese dinge vir ons eintlik nie
meer so fantasties lyk nie. Die televisie wat die eienaardigste strokiesprente
vertoon, het ons al heelwat mak gemaak. In die ou Statebybel
wat ons voorvaders in die wakis saamgeneem het, was daar ook
heelwat tekeninge oor gebeurtenisse van die Bybel, selfs soveel as
336. Oor Jona is daar 4 tekeninge maar nie een van hom waar hy
binne in die groot vis bid nie. Dit moet enige kunstenaar se fantasie
oortyd laat werk om daardie gebeurtenis te teken.
Die papnat profeet met 'n kroon van seegras op sy kop lê eerbiedig en
bid in die maag van die groot vis. Die mure van sy gebedskapel
beweeg heen en weer , moontlik is die omtrek van die ribbes te sien ,
is die gerommel van die maag te hoor en ondertussen word jy saam
geskud met elke beweging van die seemonster. Dink nie eers aan die
reuk, die stikdonker, die glibberigheid...my fantasie skiet te kort om
dit lewensgetrou te skets. By die blote gedagte aan alles word mens al
naar , hoe sou jy ooit daar kon bid ?
In verband met een van die Psalms het 'n Skrifverklaarder die nugter
maar onsmaaklike vraag gevra :kan iemand wat seesiek is bid? By
Jona dink ek aan dieselfde veral as die Bybelkritici dan beweer dat
Jona hierdie gebed nooit gebid het nie maar dat dit eeue later deur
iemand daarin gelas is.
Ons aanvaar egter die Bybel as God se Woord en verwerp die
Bybelkritici wie se argumente ook in hierdie geval ontsenu kan word.
As ek in die Woord van God die geskiedenis van Jona lees, glo ek dit
sondermeer. As ek dit in 'n boek sou gelees het, sou ek dit nie kon glo
nie sonder tenminste wetenskaplike bewyse nie.
Daar is nog 'n element in die Jonaverhaal wat die betroubaarheid
bewys. Jona word so lewensgetrou geteken, hy is in so baie opsigte
nes ekself, hy is familie van my. Hy het met beslistheid "NEE !!" vir
God gesê en dit konsekwent gehandhaaf. God het van hom dinge
gevra wat teen sy nasionalistiese trots en gevoel ingedruis het. Jona
het soos 'n bulhond aan sy eie mening vasgeklou en sy mening selfs 'n
beginsel genoem. As ons eerlik is dan herken ons onsself van kop tot
tone in Jona. As ons "NEE !" vir God gesê het, dan handhaaf ons dit
ook so dikwels en met so baie vuur en herdoop ons ons menings ook
tot "beginsels".
Die HERE het die grootste moeite om Jona op sy knieë te kry, en hoe
styf is my eie knieë ook dikwels omdat ek nie vir God wil buig nie. In
die vorige hoofstuk het Jona darem skuld bely voor die matrose maar
geen skuldbelydenis voor God nie. Die heidene bid - van Jona word
dit nie gesê nie. Die minste wat gesê kan word is dat daardie matrose
baie gelowiger was as Jona die profeet van die ware God.