WONDERS PER DOSYN. - Die Gereformeerde Kerk Bellville

√P
29
DIE WONDER VAN GOD SE TROU
Jona 1 : 17
Lees Hand 17 : 25 - 28
Elke Sondag word in die erediens die Apostoliese Geloofsbelydenis
opgesê. In Luther se tyd was dit ook al die gebruik. Hierdie groot
herder het 'n ou man besoek wat sy huis en besittings in 'n brand
verloor het. Diep moedeloos en gebreek het hy by die smeulende
bouval gesit. Luther vra hom toe om sy geloof te bely in die woorde
van die Twaalf Artikels. Die ou boer begin met : ek glo in God, die
Vader, die Almagtige Skepper van hemel en aarde en ...... Hokaai,
hokaai sê Luther toe.. begin weer maar nou stadiger : ek glo .. en as
ons dit doen kan selfs die verlies van al ons besittings dit nie
wegneem nie. My Vader ... die Almagtige ...die Skepper... As u
daarop kan "Amen" sê dan is dit tog nie moeilik om te glo dat God
wonders doen nie. Die skepping alleen al is een groot wonder.
Die wonders in die Bybel het 'n bepaalde betekenis en word "tekens"
genoem: Tekens van God se krag en teenwoordigheid en genade. Die
tekens in die Ou Testament het heengewys na die toekoms, na Jesus
Christus toe. Die tekens van Jesus Christus Self het gewys op Sy
teenwoordigheid en op die doel van Sy koms, op al die geestelike en
liggaamlike weldade wat Hy ons skenk.
Jona is dus deur die vis ingesluk. Is dit nou die wonder ? Nie eintlik
nie want dit sou later ook wel kon gebeur. Tog moet 'n wonder nie in
verskillende dele opgedeel word nie. God het daardie groot vis
gestuur om presies op die regte oomblik op presies die regte plek te
wees en te doen wat God wou hê dat hy sou doen. God het toe bepaal
dat Jona drie dae en nagte in die vis bewaar sou word en daarna
ongedeerd op die bepaalde tyd en plek uitgespoeg sou word.
'n Onlosmaaklike deel van elke wonder is ook dat God alles in Sy
voorsienigheid bestuur en beskik. Goed, dit is maklik genoeg om te
redeneer oor die voorsienigheid van God en dit te aanvaar in verband
met dit wat vir ons "wonders" is. Dan bely ons dat ons die "toeval" as
'n heidense gedagte verwerp. Maar verder het die geloofsstuk oor die
voorsienigheid vir ons eintlik 'n dooie bate geword. Hoe maklik kla en
kerm ons ontevrede in dae van teëspoed, kom ons in opstand. Een
storm in ons lewe en alles wat ons bely oor die "in alle teëspoed
geduldig en in voorspoed dankbaar wees", verdwyn soos mis voor die
son.
Eintlik moet ons op elke bladsy van ons lewensboek skryf : die HERE
Here het beskik.... En dit geld nie alleen van die "groot" dinge nie.
Wat is trouens groot en wat is klein ? Vir ons is dit 'n nietige kleinigheid
as in die gebiede in die "misgordel" die mis 'n paar minute vroeër
of later kom . Tog lees ons in die kerkgeskiedenis dat 200 Protestante
in die Skotse berge 'n erediens bygewoon het. Dit was in die tyd van
die geloofsvervolgings en hulle was verraai en plotseling omsingel