Untitled

WELVAARD EN GELÜEi Cy
gen geluk en ongeluk van onze eigene keuze,
van ons eigen willen en poogen, van louter dingen
af, die tot onszei ven behooren en waarover
wy boven alle andere dingen het meeste, althans
meer vermogen dan over iets anders hebben.
Een ander gevolg, dat niet minder natuurelyk
uit het gezegde voortvloeit, is dit: de voorfpoedige
is niet altoos gelukkig, en ds rampfpoedigs
niet altoos ongelukkig. Indien ons dit door de
natuur der zaak zelve niet geleerd wierde, zon
echter de gefchiedenis en de ondervinding ons
'er niet aan laaten twyfelen. Of is dan ieder ry»
ke, ieder vermogende, ieder groote, ieder zogenaamde
aanzienlyke, ieder gezonde en fterke
gelukkig? Is daarentegen ieder arme, ieder behoeftige,
ieder geringe, ieder zieke en zwakke,
ieder dienstknecht, iedere dienstmaagd, ieder zo
genaamd gemeen man Ongelukkig? Zyn dan de
eerften altoos weltevreden en vergenoegd, _altoos
opgeruimd en blymoedig; eh de laatlten
altoos'onvergenoegd en ontevreden, altoos neêrilagtig
en bedroefd ? Moe dikwerf benyden niet
de eerften het gunstryker lot der laatften! Hoe
dikwyls wenfehen zy niet hunne fchitterende ellénde,
hunne vergulde ketens tegen de fchyn-»
E a baa-