Untitled

CHR1S-TELYK VREUGDE.MAAL. 252
fchoon zy ons niet akoos hand aan hand op den
weg des levens geleiden: zy konden en behoorden
nogthans fteeds onaffcheidelyke vriendinnen
en gezellinnen te zyn. Alwie zich de godzaligheid
als eene lastige , droevige zaak voorftelt,
of de blydfchap befchouwt als iets, dat met den
ernst van den wyzen en deugdzaamen onbeftaanbaar
is, kent noch de eene noch de andere. Hy
houdt de uitweikfels van het bygeloof, van een
byzondere zwakheid van den geest, voor waare
godzaligheid, en de uitbarstingen eener woeste ,
onftuimige ongebondenheid voor redelyke blydfchap.
Neen, myne aandachtige Toehoorers!
de waare godzaligheid en de waare blydfchap
zyn beide van eenen edeler, hemelfchen oorfprong,
zy zyn als dochters der wysheid zusterlyk
met eikanderen verbonden. De eene kan
zonder de andere niet beftaan; de eene zonder
de andere niet voor de menfchen zyn en uitvoeren
, 't geen hy zich van haar belooft. Zy onderfteunen,
zy verfterken, zy veredelen eikanderen
wederkeerig, en doen en genieten gemeen
fchappelyk dat geene, 't welk zy, van eikanderen
afgezonderd, nooit zouden kunnen uitvoeren
en genieten.
En deeze is juist de reden, myne aandachtige
Toe: