Untitled

GELUK ONDER. DE MENSCHEN» SOO
her. anders mogelyk weezen, dat fchier allen meer
naar geluk, verlangen en ftreeven, dan zich in
deszelfs daadelyk genot verheugen? Alomme
ziet men verlangen, hoop, verwachting; maar
fchier nergens gerust, ftil genot van het fchoone
en goede. En voor welke menigvuldige,
zuivere, verhevene, den geest en het hart bevredigende
geneugten is nogthans de mensch
niet vatbaar! Wat al vermaaken bieden hem
natuur en godsdienst, zinnen en verftand, de
zigtbaare en de onzigtbaare, de tegenwoordige
en de toekomende waereld niet aan! Welk
eene volmaaktheid kan hy niet als mensch en
als Christen bereiken! Hoe wys en hoe deugdzaam
kan hy niet worden, en wat al bronnen
van weltevredenheid zich daardoor openen!
Maar hoe zelden geniet hy die geneugten!
Hoe zelden bereikt hy die volmaaktheid! Wat
is gewoonelyker onder de menfchen dan onvergenoegdheid,
dan bittere klagten over gebrek
aan geluk! En hoe veele wezenlyke ellende
vindt 'er niet onder hen plaats ! Hoe
klein is niet het getal der gelukkigen in vergelyking
der zulken, die het niet zyn, of zich
als ongelukkig aanmerken! Dit alles leert ons
VIII. STUK, O de