KOSTEN BATEN ANALYSE (MKBA) – E - Deurganckdoksluis

Geïntegreerde MKBA/EEA
voor een tweede maritieme toegang Waaslandhaven
en alle onlosmakelijk ermee verbonden ingrepen
Daarenboven zijn er de eerder beschreven voordelen van het verminderde risico van
sluisuitval en de kortere vaarafstand.
5.3 Beleidsscenario B3: Kieldrechtdok
5.3.1 Nulalternatief
De acties uit het besliste beleid worden uitgevoerd (zie paragraaf 4.1.1). Het
Linkeroevergebied wordt in het noorden uitgebreid. Het nieuwe, noordelijke deel wordt
ontsloten door het Kieldrechtdok en wordt voor containeroverslag voorbehouden. De
capaciteit van de maritieme toegang tot de Waaslandhaven achter de Kallosluis (dat nu
ook het nieuwe Kieldrechtdok omvat) wordt niet uitgebreid.
De bestaande wachttijden aan de Kallosluis verminderen niet. Integendeel, door een
groei van de trafieken nemen ze nog verder toe. Al snel wordt echter een kritische
drempel bereikt waarbij de haven geen nieuwe klanten en goederenstromen naar de
dokken achter de Kallosluis kan aantrekken. Aangezien ook het Rechteroevergebied vol
is, kunnen enkel de containertrafieken in het Deurganckdok blijven groeien tot de
terminals langs dit dok vol zijn.
Het Kieldrechtdok heeft geen nut in dit alternatief. Afgezien van de congestie biedt de
Kallosluis (en de vaarweg naar de sluis) onvoldoende diepgang om de grootste
containerschepen te accommoderen. Ook al vertegenwoordigen deze schepen slechts
een kleine fractie van de aanlopen, moet een diepzeecontainerterminal ze kunnen
behandelen om een volwaardige dienstverlening aan reders te kunnen aanbieden.
Dit betekent dat de haven van Antwerpen zowel in container- als niet-containertrafieken
slechts een fractie van haar groeipotentieel (weergegeven in Figuur 11) kan realiseren.
De trafieken die niet in de haven van Antwerpen terecht kunnen, moeten naar andere
binnen- en buitenlandse havens uitwijken. Deze havens zijn minder goed gelegen (want
de trafieken zouden bij voorkeur naar Antwerpen gegaan zijn). De afstanden van het
achterlandvervoer nemen daardoor toe.
5.3.2 Tweede sluis
De acties uit het besliste beleid worden uitgevoerd (zie paragraaf 4.1.1). Het
Linkeroevergebied wordt in het noorden uitgebreid. Het nieuwe, noordelijke deel wordt
ontsloten door het Kieldrechtdok en wordt voor containeroverslag voorbehouden. Aan het
einde van het Deurganckdok wordt een tweede, grotere en diepere sluis gebouwd.
Hierdoor vergroot de capaciteit van de maritieme toegang tot de Waaslandhaven achter
de Kallosluis (dat nu ook het nieuwe Kieldrechtdok omvat). Bovendien wordt dit gedeelte
van de haven bereikbaar voor grotere en diepere schepen.
Onmiddellijk na de realisatie van de tweede sluis daalt het aantal schepen dat in de
Kallosluis geschut moet worden, en daardoor dalen ook de wachttijden. Dit maakt een
verdere groei van de trafieken naar de Waaslandhaven achter de sluizen mogelijk. Deze
groei zet zich door tot de eerste van twee grenzen bereikt wordt: de wachttijden stijgen
weer tot aan de kritische drempel, of de haventerreinen zijn volzet.
28 Eindrapport