KOSTEN BATEN ANALYSE (MKBA) – E - Deurganckdoksluis

Geïntegreerde MKBA/EEA
voor een tweede maritieme toegang Waaslandhaven
en alle onlosmakelijk ermee verbonden ingrepen
5 STAP 3: IDENTIFICATIE VAN DE PROJECTEFFECTEN
In dit hoofdstuk worden de projecteffecten geïdentificeerd en kwalitatief beschreven. De
projecteffecten vloeien voort uit de verschillen tussen de toekomstige ontwikkelingen in
het nulalternatief en in de projectalternatieven. Daarom worden achtereenvolgens de
ontwikkelingspaden in het nulalternatief en het projectalternatief geschetst.
Zoals al aangestipt hebben de beleidsscenario’s een sterke impact op de aard van de
projecteffecten. Daarom is dit hoofdstuk in drie delen opgesplitst, elk gewijd aan een
beleidsscenario.
5.1 Beleidsscenario A: Ruimtelijke consolidatie
5.1.1 Nulalternatief
De acties uit het besliste beleid worden uitgevoerd (zie paragraaf 4.1.1). Het
havengebied op Linkeroever wordt niet uitgebreid. De capaciteit van de maritieme
toegang wordt niet uitgebreid.
De bestaande wachttijden aan de Kallosluis verminderen niet. Integendeel, door een
groei van de trafieken nemen ze nog verder toe. Al snel wordt echter een kritische
drempel bereikt waarbij de haven geen nieuwe klanten en goederenstromen naar de
dokken achter de Kallosluis kan aantrekken. Aangezien ook het Rechteroevergebied vol
is, kan enkel de containertrafiek in het Deurganckdok blijven groeien tot de terminals
langs dat dok vol zijn.
Dit betekent dat de haven van Antwerpen slechts een fractie van haar groeipotentieel
(weergegeven in Figuur 11) kan realiseren. De trafieken die niet in de haven van
Antwerpen terecht kunnen, moeten naar andere binnen- en buitenlandse havens
uitwijken. Deze havens zijn minder goed gelegen (want de trafieken zouden bij voorkeur
naar Antwerpen gegaan zijn). De afstanden van het achterlandvervoer nemen daardoor
toe.
5.1.2 Inbreiding
De acties uit het besliste beleid worden uitgevoerd (zie paragraaf 4.1.1). Het
havengebied op Linkeroever wordt niet uitgebreid. Het westelijke deel van de
Waaslandhaven (het Verrebroekdok, het niet gedempte deel van het Doeldok en de
westelijke helft van het Waaslandkanaal) worden rechtstreeks verbonden met het
verlengde Deurganckdok en vormen een tijhaven. Het oostelijke deel van de
Waaslandhaven (oostelijke helft van het Waaslandkanaal, Vrasenedok, Noordelijk en
Zuidelijk insteekdok) wordt met een dam in het Waaslandkanaal van deze tijhaven
afgescheiden en is zoals voorheen via de Kallosluis bereikbaar.
De Kallosluis moet nog slechts het oostelijke deel van de Waaslandhaven bedienen.
Onmiddellijk na de realisatie van de inbreiding daalt het aantal schepen dat in de
Kallosluis geschut moet worden, en daardoor dalen ook de wachttijden. Dit maakt een
24 Eindrapport