KOSTEN BATEN ANALYSE (MKBA) – E - Deurganckdoksluis

Geïntegreerde MKBA/EEA
voor een tweede maritieme toegang Waaslandhaven
en alle onlosmakelijk ermee verbonden ingrepen
3 STAP 1: NULALTERNATIEF EN PROJECTALTERNATIEVEN
3.1.1 Bestaande situatie
In de bestaande situatie zijn de dokken van de Waaslandhaven die achter de Kallosluis
gelegen zijn, slechts via die Kallosluis bereikbaar voor zeeschepen en
binnenvaartschepen.
De afmetingen van de Kallosluis zijn: lengte 360m (310m tussen binnendeuren), breedte
50m en drempeldiepte -12,58m TAW. De toegelaten diepgang wordt echter bepaald door
de waterdiepte in het Waaslandkanaal ter hoogte van de Beverentunnel. Deze bedraagt
13,5m, zodat de diepgang tot 12,25m beperkt is (kielspeling van 10%).
3.1.2 Nulalternatief
In het nulalternatief worden geen ingrepen gedaan om de maritieme toegang tot de
dokken achter de Kallosluis te verbeteren. De Kallosluis blijft de enige toegang tot deze
dokken. De werking van de Kallosluis kan niet significant verder geoptimaliseerd worden. 4
3.1.3 Projectalternatieven
Om de maritieme toegang tot de dokken achter de Kallosluis te verbeteren worden twee
alternatieve projecten voorgesteld:
15 Eindrapport
1. inbreiding;
2. tweede sluis aan het uiteinde van het Deurganckdok.
Inbreiding
In het inbreidingsalternatief worden het Verrebroekdok, het niet gedempte deel van het
Doeldok en de westelijke helft van het Waaslandkanaal direct met het verlengde
Deurganckdok verbonden en vormen samen een tijhaven. Het oostelijke deel van de
Waaslandhaven (oostelijke helft van het Waaslandkanaal, Vrasenedok, Noordelijk en
Zuidelijk insteekdok) wordt met een dam in het Waaslandkanaal van deze getijdenhaven
afgescheiden.
De bodem van de tijzone ligt op -17m TAW (zoals het Deurganckdok). Aangezien de
huidige bodem van het Waaslandkanaal, het Verrebroekdok en het Doeldok op -14,58m
TAW ligt, moeten deze dokken verdiept worden.
4 Een werkgroep van havengebruikers en GHA bestudeert optimalisatiemaatregelen om de wachttijd aan de
Kallosluis te verminderen. De werkgroep heeft nog geen definitieve maatregelen gevonden. De tot op
heden voorgestelde maatregelen (voorrangsregeling, slots) verminderen de wachttijd voor sommige
gebruikers, maar verschuiven het probleem naar de andere gebruikers. Vanuit het standpunt van een
kosten-batenanalyse kan dit een verbetering betekenen, indien de wachttijdkosten van de bevoordeelde
gebruikers groter zijn dan die van de benadeelde gebruikers. De berekeningen van de voorliggende MKBA
zijn echter niet fijn genoeg om deze effecten op te pikken.