It wurk fan Gysbert Japix - Tresoar

Hoe wijdweyig dat se ook speelt',
Oyt hunn' hardigheyd verveelt.
V. Hier zult't soet en roet sich t' samen,
Hier peyt serp, en suyr door een,
5 Hier schift geur en kleur, verscheen
En doormengeld, naer betamen
Geestigd, in soo schoon' gestalt',
Dat 'et voor een wonder brall't.
10
VT.
Hier is nutte en nodig weten,
Hier is jock, ende eernste, en lach,
Weelde en tranen, vreugde ende ach!
Gaer gereeckst, in gouden keten,
Vol fijnn' peerle ende eel' gesteent',
Als een' Phœnix rock, vereent.
15 VII. Lenf heeft naauw meer bloem verv' roemen,
Somer bral van groen en graen,
Herfst bracht soo veel' fruyt schaersch aen,
Als Sijne ab'le Boeckblaen-bloemen,
Die de sinnen weyden doen
20 In een reden-Edengroen.
VÏII.Och! hadd' dees' hoog' Geest in 't leven
Sijnen ouden dagh genaeckt,
Wat hadd' Hij niet fraeys gemaeckt?
Doch Sijn Geest moest God'waerts sweven.
25 Wat bracht Brune saen ter dood?
Grooten Geest; sijn Lijf te groot.
wumkes.nl
G. Iacobs.