Die uitnemendste weg, die offer-liefde, vergaan ... - Kandelaar

More documents

Recommendations

Info

Dis net soos die praat van ‘n kind, en die manier hoe ‘n kind voel en redeneer. Dit maak nie eensklaps plek vir die vermoëns van ‘n man nie. Soos wat ons dit waarneem gaan die vermoëns met verdrag van tyd oor van die een na die ander. So was dit ook met geestelike gawes wat aan die eerste gemeentes geskenk is. Die profesie kan oorgaan in lewendige prediking Die spreek in tale kan verder voorkom in die vorm van godsdienstige poësie en musiek; die kennis kan oorgaan om haar taak al samerhand te volvoer in die kategetiese en teologiese onderwys van die Christelike waarheid. Om hierdie oorgange te bereik sal die koorsagtige gejaagdheid van die praat in vreemde tale in Korinte mettertyd bedaar. En sekere stukke van die kennis wat ons hier op aarde kan verkry sal eenmaal hierna plek maak vir die volmaakte kennis (vs 12). Waarom kan hierdie dinge nie blywend wees nie? In vers 9 gee hy die rede daarvoor. Die profesie wat ons hier op aarde beoefen kan elke keer maar net ‘n puntjie van die sluier oor God se raadsplan en die end vervulling daarvan oplig. Dit is die beperkte vermoë van profesie. Dieselfde is dit met die afsonderlike dade van geestelike kennis. Dit gryp maar elke keer weer net vas aan ‘n klein stukkie van die groot Feit. Selfs al sou ons die volle kennis van een puntjie van die werklikheid ken, dan moet mens ook nog ‘n volkome bewussyn van die geheel hê. En daardie volkome Godskennis waarna ons strewe is nie ons doel in hierdie bedeling nie. En wat die verdwyning van die gawe van die tale betref, die kinderagtigheid daarvan, ag die apostel dit nie eers nodig om te sê waarom dit sal gebeur nie. Nou is daar in die godsdienswêreld die gedagte dat gemeentes wat nie hierdie buitengewone gawes beoefen nie, baie arm en doods is. Die Charismatiese kerke is lief om met hierdie beskuldiging rond te gaan. Is dit ook so dat die apostel die verdwyning hiervan as ‘n verarming sien? Geensins nie. In vers 10 verkondig hy dat die verdwyning van hierdie gawes saamgaan met die verkryging van die volmaakte rykdom, want dan sal die onvolmaakte opgaan en oorgaan in die volmaakte. Soos wanneer ‘n kind sy kindermaniere afgelê het en nou in die volwasse lewe in volwasse maniere optree. Hierdie is die beeld waarin die apostel dit in vers 11 verduidelik. ‘n persoon wat uit sy kinderjare opgroei na volwassenheid. Die opbou van ‘n gemeente word in die briewe van Paulus meer kere vergelyk met die opgroei van ‘n mens van kinderlikheid na volwassenheid toe. Wanneer die vermoëns ontwikkel is en later ‘n mondige kragtigheid en behendigheid bereik, dan val daardie kinderagtige gedrag van vroeër vanself. ‘n Kindjie is afhanklik daarvan dat dinge vir hom op ‘n aanskoulike en dramatiese manier aangebied word. Maar die volwassene se vermoëns is ontwikkel. Hulle het die ekstatiese onderrig van kindertyd nie meer nodig nie. Nou noem hy weer drie sake in vers 11 wat verband hou met die gemeente se
eheptheid met talespraak, profesieë en kennisverkryging. Hy vergelyk dit met hoe ‘n kind praat, dink en redeneer. Die kinderspraak vergelyk met die gemeente se spreek in tale. Die kind se aspirasies en gedagtes vergelyk met die gemeente se soeke na profesieë. En die kind se redenerings vergelyk met die gemeente se manier van kennisverkryging. En nou spreek hy dus die gemeente in haar ware karakter aan: Die gawe om in vreemde tale te spreek is niks anders as die brabbeltaal van ‘n baba wat sy genot van die lewe uiter nie. En die soort profesie wat maar ‘n kykie kan gee in die volmaaktheid wat voorlê, is ook niks anders as die vurige verlange en redenasies van ‘n kind wat sy hart rig op wat hy eendag gaan word nie. En die kennis wat poog om die goddelike waarheid te deurvors, is niks anders daardie naïewe redenasies en soekvrae waarmee ‘n kind op alles hoekom en waarom vra nie. Kan ons nou die bedekte en subtiele boodskap hoor wat Paulus vir die Korintiërs sê: Geliefde gemeente, julle is soos ‘n uitgegroeide kind wat steeds kinderagtig optree. Dieselfde beskuldiging hoor ons by die Hebreërbrief. Die verwagting was dat daardie gemeente vanweë die tyd wat verloop het, en die gemeentelike opvoeding wat hulle ontvang het al reeds leermeesters behoort te gewees het, maar nou moet hulle van vooraf met melk gevoed word. En dan spreek die Hebreër skrywer die wens en doel van die Heilige Gees uit: Ons moenie bly by die begin van die dinge nie, maar voortgaan na die volmaaktheid. En dieselfde is die geestelike wens en doel wat Paulus teenoor die Korintiërs uitspreek: Noudat ek ‘n man is het ek die dinge van ‘n kind afgelê. As volwasse man gee ek my nie meer oor aan dagdrome oor wat ek eendag wil word nie, maar ek beoefen my taak en roeping in volle verantwoordelikheid reeds voluit. En indien die betekenis van die vergelyking van die gemeente met die gedrag van ‘n opgroeiende kind dalk vir die gemeente nie duidelik is nie, is die gemeente nie in die duister gelaat nie. In vers 12 hoor ons ‘n nader verklaring van hierdie beeld. Hy begin met die redegewende ‘want.’ Want, wat die gawe van die profesie betref moet ons onthou: Ons sien nou deur ‘n spieël in ‘n raaisel... Destyds se spieëls was nie soos vandag nie. Maar blykbaar was die spieëls wat daar in Korinte gemaak was, baie beroemd in die wêreld. Toe was dit maar blink gepoleerde plaatmetaal wat eintlik nie ‘n helder weerkaatsing van lig gegee het nie. Gevolglik was die beeld wat mens in die spieël gesien het verwring... Behalwe dit is die beeld wat mens sien, ‘n spieëlbeeld wat geheel in omgekeerde vorm vir ons lyk. Dan sê Paulus hier dat ons deur die spieël in ‘n raaisel kyk. Driedubbele moeilikheidsgraad. Amusant miskien. Aantreklik dalk. Maar hierdie wasige vertrekte visie op God se wil moet oorgaan tot die kennis van die volle grootte van Christus, na begrip van die volle diepte en breedte van God se wil en sy raad... en dan sal ons in die vervulling van nou se profesieë van aangesig tot aangesig sien. Is dit nie juis
Page 1: Die uitnemendste weg, die offer-lie
Page 5: opstanding van Christus verkry het.

Die uitnemendste weg, die offer-liefde, vergaan ... - Kandelaar

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?