Download als PDF: Gratis - exfam.nl

veilige hechting: vanuit vertrouwen, vreemde situaties ontdekken.
Als moeder weggaat en haar kind met een vreemde achterlaat wordt hij wel onrustig, maar raakt niet
meteen van streek, al gaat hij naar enkele ogenblikken wel huilen. Komt moeder terug, dan is hij snel
door haar te troosten en kan hij weer verdiept raken in zijn spel. 65% van de kinderen is veilig gehecht.
(Kohnstamm, 1993)
b. onveilige angstige hechting
“Ze zal me toch niet echt hier achterlaten. Ik ken hier niemand. Wie is die rare vrouw en wie zijn al die
vreemde kinderen. Ik wil gewoon bij mama blijven en met haar spelen. Als mama er niet is, gaat het
fout. Misschien lachen de andere kinderen mij wel uit. Ik denk niet dat ik vriendjes kan maken. Wat
moet ik hier toch. Waar is mijn brandweerauto en waar is Poehbeer. Dit speelgoed ken ik niet. Ik laat
mama niet los. Ik houd me vast aan haar benen. Als ik me aan haar vasthoud dan kan ze me niet in de
steek laten. Ze moet hier blijven, bij mij.”
onveilige angstige hechting: vastklampen aan wat vertrouwd is,
geen vreemde situaties ontdekken
Deze kinderen kenmerken zich door een sterk hangen aan moeder. Zij komen als er een vreemde in de
nabijheid is nauwelijks tot spelen en zijn meteen in paniek als moeder hen met de vreemde achterlaat
en vrijwel ontroostbaar als zij terugkomt. 15% van de kinderen is onveilig angstig gehecht. (Kohnstamm,
1993)
c. onveilige vermijdende hechting
“Dat kan ik allemaal zelf wel. Je hoeft niet zo dichtbij te komen, je verlaat me straks toch weer. Als ik
me nu afhankelijk opstel, dan heb ik straks weer zoveel pijn als je me wegduwt. Ik kan beter zorgen
dat ik alles zelf kan en dat ik niemand nodig heb. Ik heb ook niemand nodig. Ik ben al zo vaak alleen
achtergelaten. Ik praat het liefste met onbekende mensen over oppervlakkige dingen, die kunnen me
tenminste niet raken. Ik ga graag op reis en ontdek zo de hele wereld. Ik doe mijn eigen ding en zo leef
ik. Ik heb weinig interesse meer in de ander, ik weet ook niet hoe ik een ander moet troosten, ik ben
zelf namelijk nooit getroost.”
onveilige vermijdende hechting: weinig nabijheid en vertouwen,
graag vreemde situaties ontdekken
Van deze kinderen krijgt men de indruk dat zij eigenlijk helemaal niet zijn gehecht. Zij weren aanhankelijkheid
af. Waarschijnlijker is het dat zij gehechtheid om een of andere reden niet in gedrag kunnen
omzetten, doordat ze zich binnen de relatie niet echt veilig voelen. Het lijkt hen niet te deren als moeder
de kamer uitgaat en zij kijken nauwelijks op als zij weer terugkomt. De onaangedaanheid weerspiegelt
zich in hun manier van spelen, die erg vluchtig is. Door niets worden zij echt geboeid. 20% van de kinderen
is onveilig vermijdend gehecht. (Kohnstamm, 1993)
12 Artikelen bij ‘De kunst van het ontmoeten’